Deurwaarder op naaldhakken

July 10, 2012 2:40 PM

dinsdag, 10 juli 2012 door Een advocaat in de Cariben
 
“Hoe is dat nou, leven in de tropen?” Een vraag die ik misschien wel honderd keer beantwoord heb. Meestal met “Het is work hard, play hard”. Een antwoord dat weer vervolgvragen oproept.

Work hard, play hard is geen stoere “oneliner”, maar de volledige waarheid. Als je hier vrij bent, ben je ook echt vrij. Lekker zeilen, naar het strand, een barbecue bij iemand op de porch (veranda); het is wekelijkse kost. Toen ik een vriendin in Nederland vertelde dat ik tegenwoordig Yogalessen volg op een klein strandje met zonsondergang, was het even stil aan de andere kant van de lijn.
 
Na zo’n verhaal geloven mijn gesprekspartners vaak niet dat wij in de Cariben ook hard werken. “Ja, met een laptop lekker de hele dag in een hangmat liggen zeker?” Nou nee. Wel houd ik me voornamelijk bezig met de natte praktijk, Maritiem recht. Een geweldig vakgebied met vaak grote belangen en prominente cliënten. Hard werken dus, maar gelukkig met veel plezier.
 
Het leuke van (hard) werken in de tropen is dat je dingen meemaakt, in situaties terecht komt die aan iemand van buiten de eilanden niet is uit te leggen. Vaak leiden deze situaties tot grote frustraties, andere zorgen voor verhalen die ik als grootmoeder nog aan mijn kleinkinderen hoop te kunnen vertellen.
 
Zo had ik enkele weken geleden een boze deurwaarder aan de telefoon. Deze dame, zoals velen bij ons op de eilanden, is een echte dame. Zij draagt alle dagen een keurig rokje. Haar make-up is altijd tiptop in orde, evenals haar nagels, die immer in dezelfde kleuren zijn gelakt als de kleding die zij die dag draagt. En het hoogtepunt van haar outfit zijn de schoenen. De hakken hiervan zijn altijd zo hoog, dat mijn evenwicht al verlies slechts door ernaar te kijken.
 
Deze deurwaarder was door mij verzocht beslag te leggen op een schip, dat op dat moment voor de kust van een van de eilanden lag. Onder begeleiding van de kustwacht ging zij op pad. De heren van de kustwacht keken nog wat benauwd naar de hoge naaldhakken van de deurwaarder toen zij de bewuste middag de steiger op liep; de rubberen Rib boot kan in theorie immers lek geprikt worden...
 
Aangekomen bij het schip koste het flink wat overtuigingskracht van de kustwacht om de kapitein over te halen hen aan boord te laten. De in enigszins beschonken toestand verkerende kapitein had niet meer gerekend op bezoek na twee uur ’s middags. De nette, formele verzoeken van de kustwacht werden het eerste half uur steevast met een enkel “no” beantwoord. Een half uur en flink wat dreigementen later werd de grootste nachtmerrie van onze deurwaarder werkelijkheid. De kapitein gaf toestemming aan boord te komen en gooide – jawel – de monkey ladder uit. Een smalle touwladder waaraan de deurwaarder omhoog moest klimmen. Op open zee wel te verstaan. Gelukkig konden de heren van de kustwacht de kapitein overhalen de “gangway” neer te laten.
 
Eenmaal aan boord verliep alles zoals het hoort; de kapitein werkte netjes mee en niet veel later klom de deurwaarder weer aan boord van de rib boot van de kustwacht. Na een hobbelige rit stond zij weer veilig aan wal en belde mij ziedend op vanuit de auto om haar beklag te doen. De volgende keer dat zij beslag moet leggen op een schip dat buitengaats ligt heb ik er maar voor te zorgen dat het schip dichter bij de kust ligt en dat gegarandeerd wordt dat zij niet langs de touwladder omhoog hoeft.
 
Een nieuwe uitdaging voor mij, aangezien het aantal deurwaarders op de eilanden zeer beperkt is en wij graag van haar diensten gebruik maken. Ik kruip zo dus maar even met mijn laptop in mijn hangmat om een oplossing te bedenken.

Een advocaat in de Cariben

Wij zijn Nederlands Caribische advocaten en werken op Aruba, Bonaire, Curaçao en St. Maarten. Via deze blog lees je wat de bijzonderheden zijn van het werken als advocaat in de Nederlandse Cariben, zoals bij ons kantoor. Beleef de advocatuur in de tropen op afstand mee.

(Source: Mr.)