Peperrecht?!

Door Mirto F. Murray
 
Een deel van mijn jeugd bracht ik door in Suriname. Lekker eten, van tijd tot tijd zelfs spicy of ronduit heet eten, heb ik dan ook letterlijk met de paplepel meegekregen.
 
Nou ja, letterlijk en paplepel?! Dat zou op een - overigens verjaarde - kindermishandeling neerkomen. Nee, ik overdrijf niet als ik zeg dat ik wel wat spicy eten gewend ben. Wederom op zoek naar de niet voor de hand liggende correlatie tussen een fenomeen als peper aan de ene kant en het recht aan de andere kant begon het bij mij spontaan te kriebelen, zoals hete pepers dat ook kunnen veroorzaken.
 
In het begin van de twintigste eeuw werkte Wilbur Scoville (1865-1942) voor een farmaceutisch bedrijf dat later opging in de moloch Pfizer. Scoville was een chemicus en bedacht in 1912 een schaal die officieel ‘The Scoville Organoleptic Scale’ wordt genoemd. Die schaal, die heden ten dage bekend staat als de ‘Scoville schaal’, duidt aan hoe heet (ofwel scherp) een peper is. De stof die pepers heet maakt wordt ‘capsaïcine’ genoemd en Scoville ontwierp een methode om  te meten hoeveel capsaïcine in een bepaalde pepersoort zit. Capsaicine veroorzaakt een branderig gevoel op de tong of in de keel en blijft lang hangen. Met zijn tong als meetinstrument weekte Scoville allerlei soorten pepers in alcohol en verdunde het extract met oplopende hoeveelheden suikerwater tot hij de scherpte niet meer kon proeven. De graad van de verdunning bepaalde de scherpte uitgedrukt in eenheden Scoville. Een paprika scoort 0 op de Scoville schaal, een jalapeno tussen de 2.500 en 8.000, een cayenne tussen de 30.000 en 50.000. De fameuze Surinaamse Madame Jeanette peper scoort tussen de 100.000 en 350.000! De Amerikaanse Carolina Reaper heeft met een maximale score van 2.200.000 op de schaal van Scoville de twijfelachtige eer de heetste pepersoort op aarde te zijn. Pure capsaïcine scoort tussen de 15 en 16 miljoen op de Scoville schaal. 
 
Anders dan uitspraken die het bezit of gebruik van pepperspray [2 tot 5 miljoen op de Scoville schaal!] betreffen komt (het gebruik van) peper in het recht niet veel voor. Voor de liefhebbers verwijs ik naar Rechtbank Maastricht 9 juli 2012, [ECLI:NL:RBMAA:2012:BX0929] betreffende het bezit van een pepperspraypistool dat onder het bereik van de Nederlandse Wet wapens en munitie valt en Hoge Raad 15 april 2014, [ECLI:NL:HR:2014:920] waarin geoordeeld werd dat het feit dat in een inbeslaggenomen Volkswagen Golf naast een rode koevoet, kogelwerende vesten, drie ploertendoders, twee bivakmutsen zich nog drie busjes pepperspray bevonden nog niet voldoende was om vast te stellen dat de verdachte het voornemen had om daarmee een diefstal met geweld of afpersing te plegen. In douanerechtspraak is het al dan niet voldoende strooien van peper wel vaker op de korrel genomen. In Hoge Raad 15 januari 2010 [ECLI:NL:HR:BF9087] moet de hoogste rechter van het Koninkrijk eraan te pas komen om een oordeel te vellen of vlees wel of niet als gekruid kan worden aangemerkt. Voor het vaststellen van de verschuldigde invoerrechten maakt het namelijk nogal wat uit of vlees gekruid is of niet. Niet gekruid vlees leidt tot een heffing die vijf keer hoger is dan bij gekruid vlees. U voelt ‘em al aankomen. De heren (en dames) vleesimporteurs strooien graag zand [lees: peperkorrels] in de ogen van de douane [gelukkig niet letterlijk!] en kruiden het vlees slechts aan de kant die zichtbaar is. Althans dat stelt de douane. De Hoge Raad waagt zich niet aan smaaktesten en oordeelt simpel dat de smaaktest geheel los staat van de vraag of de kruiden al dan niet met het oog waarneembaar zijn. Op het oog gekruid, geldt volgens de Hoge Raad als gekruid, zelfs wanneer deze kruiden niet aan de smaak waarneembaar zijn. Voor de liefhebbers [zo u wil fijnproevers] nog soortgelijke uitspraken inzake gekruide kalkoenborsten Gerechtshof Amsterdam 27 december 2001, [ECLI:NL:GHAMS:2001:AN8501] en al dan niet voldoende [slechts 6 procent] gekruid kipfilet Gerechtshof Amsterdam 22 april 2008 [ECLI:NL:GHAMS:2008:BD2450].
 
Nee, de Nederlandse kruideniersmentaliteit valt in het niet bij het Amerikaanse ondernemerschap. Quality Spice was tot 1989 een van de grootste handelaren op de pepermarkt in New York maar ook daarbuiten. Kruiden werden gekocht en verkocht, waaronder hete pepers, en er werden toekomstige leveringscontracten in specerijen aangegaan. Nadat Quality spice zichzelf failliet had laten verklaren, bleek dat mede door Quality Spice’s chaotische boekhoudingsmethode, meer dan vijfduizend ton(!) pepers nog was opgeslagen in magazijnen in New York. Meer dan dertig peperhandelaren of partijen claimden gerechtigd te zijn tot een deel van de duizenden tonnen peper. De rechter moest er aan te pas komen en er waren verschillende procedures nodig om de opgeslagen pepers naar hun rechtmatige eigenaar te krijgen. Uiteindelijk is er een schikking getroffen  tussen Quality spice en 7 andere partijen. Deze schikking is opgenomen in een overeenkomst en gepresenteerd aan de faillissementsrechtbank ter goedkeuring, die  vervolgens ook is verleend. Hiermee werden de claims op de pepers afgehandeld, oftewel de pepers werden vrijgegeven en miljoenen dollars werden over en weer uitgewisseld.
 
Onder de noemer ‘Only in America’ nog het volgende. Brady W. Bennett vordert schadevergoeding van een bar in Beavercreeck. Op 16 december 2011 ging hij met een vriend stappen en dronk een paar biertjes in de bar Adobe Gila’s at the Green. Op enig moment werd hem door het barpersoneel een gratis shot aangeboden en de mannen kozen voor Patron tequila met wat appelsmaak toegevoegd. De vrienden brengen en toast uit met hun shot en doen, zoals dat met tequila hoort, een ‘bottoms up’ waarna Bennett onmiddellijk letterlijk van zijn stokje valt en op de grond beland. Hij vertelde later dat het voelde alsof zijn longen in brand stonden en hij is ervan overtuigd dat ‘ghost pepper’ [goed voor 855.000 tot 1.050.000 op de Scoville schaal] aan het drankje was toegevoegd, hetgeen de bar overigens bestrijdt. Volgens de bar kwamen de beide vrienden binnenwandelen en wilden zij ‘some kind of crazy shot’ waarna zij op hun wenken bediend werden. Een schikkingsaanbod van de bar werd door Bennett afgeslagen. Wordt dus vervolgd in court…..
 
Tot slot een tip van Wilbur Scoville en van mij als spicy advocaat in de ruimste zin van het woord: De capsaïcine die de peper scherp maakt zit niet zozeer in het vruchtvlees maar vooral in de ribben van de vrucht (de inwendige zaadlijsten) en de interne membranen. Een wijdverbreid misverstand ten spijt, produceren de zaden geen capsaïcine. 
 
Afhankelijk van uw voorkeur zijn het dus de juist de zaadlijsten die u moet hebben ….. of vermijden!  
 
 
 
Mr Mirto F. Murray is a (spicy) attorney at law and partner at law firm SMS Attorneys at Law in Curacao
 
 

Lawyer Roeland Zwanikken considers legal action against ABN AMRO Bank

THE HAGUE--Attorney-at-law Roeland Zwanikken at St. Maarten’s BZSE law office is considering legal action against the intention of the Dutch ABN AMRO Bank to close the bank accounts of its clients in the Dutch Caribbean.

Fiscaal onderzoek bij notariskantoren vinden doorgang

In het Antilliaans Dagblad: Fiscaal onderzoek bij notariskantoren
WILLEMSTAD – De fiscale onderzoeken bij de notarissen vonden en vinden, ondanks de beperkingen van Covid-19, weer doorgang en de medewerking aan de kant van notarissen en adviseurs is daarbij ‘over het algemeen goed’.

Juridische miljoenenstrijd tussen BNP Paribas en Italiaanse prinses verhardt

  • Bezit van Italiaanse Crociani-familie op Curaçao mag van rechter worden verkocht
  • De Crociani's ruziën al jaren met BNP Paribas over een claim van $100 mln
  • Curaçaos trustkantoor United Trust heeft 'geen enkele relatie meer' met Camilla Crociani
Een Italiaanse prinses met zakelijke belangen in Nederland heeft het onderspit gedolven bij diverse rechtbanken in een langslepend conflict met zakenbank BNP Paribas.