Ook met kerst kan ik het niet laten alledaagse zaken en gebeurtenissen langs de juridische meetlat te leggen. Noem het maar beroepsdeformatie bij gebrek aan een positiever klinkend woord dat mijn voorliefde voor het vrijwel constant door een juridische bril bekijken van simpel ogende kwesties passend uitdrukt.

 

De jaarlijkse kerstviering blijkt vergeven te zijn van juridisch interessante, soms zelfs hilarische, gebeurtenissen.

 

Zo trok een bericht in de Canades Daily Herald Tribune mijn aandacht. Wat bleek?

Kinderen in de Canadese plaats Kingston kregen tijdens een jaarlijkse kerstparade eerder dit jaar een onaangename verrassing toen een dronken man zwalkte door het centrum van de stad en luidkeels verkondigde dat de Kerstman niet bestaat. De toegesnelde politie pakte de man wegens openbare dronkenschap op. Uiteraard is ook het verklappen van het niet bestaan van de kerstman naar Canadees recht niet strafbaar zodat hij niet op die grond kon worden aangehouden.

 

Een stuk minder vrolijk liep het af voor de verdachte die op 29 november 2005 te Gorredijk, in de gemeentes Opsterland, in Nederland, samen met een maat een roofoverval probeerde te plegen in de woning van een getrouwd stel. De heren belden aan gekleed als kerstman inclusief muts en baard. De Rechtbank Leeuwarden rekende het de verdachte, in zijn uitspraak van 22 mei 2006, extra zwaar aan dat hij het plan voor de overval zorgvuldig had voorbereid blijkende uit de aanschaf van de vermomming en veroordeelde de overvaller tot een gevangenisstraf van 36 maanden, waarvan zes voorwaardelijk [LJN: AX5816 en NJFS 2006, 185].

 

Het Gerechtshof in Den Bosch kreeg in 2008 andersoortig kerstgerelateerde juridisch kost ter beslissing voorgelegd. St. Nicholas Music Inc., gevestigd in New York, Verenigde Staten van Amerika, procedeerde in kort geding tegen de in Maastricht, Nederland, gevestigde Get Nosed B.V. over de auteursrechten op de tekst van het liedje 'Rudolph the red-nosed reindeer'. De namen van de partijen zuig ik echt niet uit mijn duim, haast ik mij op te merken. In 1949 is in de Verenigde Staten een liedje tot stand gebracht met de voormelde titel. Het liedje gaat, aldus het Hof, over een

rendier met een rode neus dat na aanvankelijke ongemakken vanwege deze in het oog springende neus daaraan een zeker voordeel ontleent doordat het de arrenslee van de kerstman mag trekken. In het liedje heeft het dier de naam Rudolph. In de loop der jaren is het liedje binnen en buiten de VS heel populair geworden. St. Nicholas, dat allerhande Rudolph-producten op de markt brengt, claimt de auteursrechten op het liedje en is een procedure begonnen tegen Get Nosed dat sedert 2005 een alcoholhoudend drankje op de markt brengt met de naam 'Rudolph party booster'. St. Nicholas vindt dat Get Nosed daarmee moet stoppen omdat zij een inbreuk maakt op haar auteursrecht en omdat de associatie van Rudolph met haar doelgroep bijzonder ongewenst is. Het Hof oordeelt dat binnen de beperkingen die een kort geding metzich brengt onvoldoende is aangetoond door St. Nicholas dat zij daadwerkelijk de rechthebbende is op de auteursrechten en wijst de vordering af. [LJN: BC7353].

 

Van een iets andere orde is de uitspraak van de rechtbank in Den Haag van 4 november 2009. M en V zijn gehuwd en het huwelijksgeluk tussen beiden werd bevorderd doordat V een aantal keren per jaar naar de juwelier mocht gaan om 'sieraden uit te zoeken'. Volgens V gebeurde dat altijd met het oog op bijzondere gelegenheden zoals haar verjaardag, de trouwdag of kerst. Helaas werd de huwelijkse idylle wreed verstoord toen in het kader van een strafrechtelijk financieel onderzoek, geïnitieerd door de belastingdienst, conservatoir beslag werd gelegd ten laste

van M op onder andere de sieraden. Het doel van het beslag was het ontnemen van wederrechtelijk verkregen voordeel, een strafrechtelijke maatregel waarbij de veroordeelde zoveel mogelijk geplukt wordt van zijn crimineel genoten voordeel. De slimme (advocaat van) M beriep zich erop dat de sieraden niet onder de kerstboom

geschonken waren aan V maar dat hij, op grond van de verplichting in artikel 1:81 BW voor echtgenoten om elkander het nodige te verschaffen, de sieraden aan V verschafte.

Indien juist bevonden zouden de sieraden die aan V en niet aan M toebehoren niet onder het beslag vallen en dus niet geplukt kunne worden van M. De rechtbank maakt echter korte metten en oordeelt in nuchtere taal dat 'onder het nodige verschaffen' als bedoeld in artikel 1:181 BW niet valt het verschaffen van (dure) sieraden [LJN: BK4621].

 

Ach, zeer gewaardeerde lezer, met al dat kerstrecht blijf ik mij toch afvragen of ik onder mijn kerstboom ter vervanging van mijn ouderwetse juridische meetlat misschien een digitaal juridisch meetapparaat aantref............... Ook wat (juridische) meetlatten betreft staat de tijd namelijk niet stil!

 

(Amigoe)

 

Mirto F. Murray is advocaat en vennoot bij SMS Attorneys at Law te Curacao