Sprookje of fraude?

August 25, 2011 9:16 AM

‘Fairy Tail’ of fraude?!

mr Mirto F. Murray

Deze week werd ik door een kennis herinnerd aan een artikel dat ik drie jaar geleden schreef voor het blad Focus. Hij beschreef in een email gericht aan vele kennissen zijn recente lotgevallen, die veel weg hebben van het onderstaande verhaal, en zond daarbij een copietje van het artikel rond met de opmerking dat het goed zou zijn de inhoud daarvan in een bredere kring kenbaar te maken. Aan zijn verzoek geef ik graag gevolg. Lees en huiver!

In een lokale krant stond de volgende advertentie: ‘Auto te koop’. Hierin bood een inwoonster van Curacao, die ik in het vervolg maar zal aanduiden als Maria, haar auto te koop aan voor slechts NAF. 3.000,-. Op de advertentie kwamen weinig reacties binnen omdat het ging om een oude en niet echt bijzondere cabriolet. Maar tot Maria’s grote verrassing kwam er per email een reactie binnen van een geïnteresseerde, die ik ter wille van dit artikel maar John zal noemen, uit Engeland. John gaf te kennen zeer geïnteresseerd te zijn omdat hij al langere tijd het internet afstruinde opzoek naar specifiek deze auto. Zijn vader bezat vroeger precies zo’n exemplaar en tot zijn grote vreugde kwam hij toevalligerwijs deze advertentie tegen waarin de door hem reeds langgekoesterde en gezochte auto te koop werd aangeboden. Maria, die er niet eens van op de hoogte was dat de lokale krant haar advertentie ook op het internet had geplaatst, was heel blij en reageerde onmiddellijk op de aardige meneer die haar auto wilde kopen.Het verschepen van de auto naar Londen, Engeland, waar John woonde, zou geen enkel probleem zijn en de betaling van zowel de auto als de verscheping (inclusief verzekering) zou hij op voorhand regelen.

De deal werd aldus beklonken en na navraag naar de kosten van de verscheping, berichtte John per email aan Maria dat hij de betaling in orde zou maken. Tot Maria’s grote opluchting ontving ze tien dagen later post vanuit Londen met een door een Ierse Bank verstrekte cheque met een bedrag in Britse ponden, dat omgerekend aan NAF. 17.000,- bedroeg. Maria was lichtelijk verrast door de hoogte van het bedrag dat op de cheque vermeld stond maar ze werd snel gerustgesteld door John, met wie ze inmiddels dagelijks contact onderhield per email en die, moest zij zich toch eerlijk toegeven, best een aangenaam persoon bleek te zijn. Hij legde haar uit dat hij een verkeerde berekening had gemaakt met de wisselkoers van Britse Ponden naar guldens, maar dat zij zich hierover geen zorgen hoefde te maken omdat zij met het teveel toegezonden bedrag namens hem de verscheping van de auto naar Engeland kon betalen.

Bij een plaatselijke bank stortte Maria de cheque op haar rekening-courant. Haar bank informeerde haar dat nu het een cheque betrof van een buitenlandse bank de echtheidscontrole (door de bank in het Engels aangeduid als ‘clearing’) tien tot vijftien werkdagen in beslag zou nemen. Maria wachtte geduldig deze periode af en was opgelucht toen het bedrag op haar rekening-courant werd bijgeschreven en de cheque de controle dus had doorstaan. Dit in het bijzonder omdat John, met wie ze steeds meer vertrouwd was geraakt, haar meerdere keren had gebeld omdat zijn vrouw ziek was geworden en hij hierdoor het per abuis te veel aan Maria betaalde bedrag eigenlijk dringend nodig had. Op instructie van John regelde Maria de overboeking van NAF 9.500,- naar een verschepingsagentschap in Engeland. Helaas was inmiddels de vrouw van John overleden en het te veel betaalde bedrag van NAF. 3.0000,- moest op een bankrekening in Afrika gestort worden zodat haar stoffelijk overschot naar Engeland vervoerd kon worden. Maria voldeed uiteraard aan dit verzoek en begon met de voorbereidingen voor de verscheping van de auto naar Engeland.

Tot haar grote verbazing werd Maria gebeld door haar bank. De medewerkster van de bank deelde haar mede dat de cheque waarmee ze geld had gestort op haar rekening-courant, een frauduleuze cheque was, en dat dit bedrag van NAF 17.000,- aldus van haar rekening-courant zou worden afgeschreven, hetgeen zou resulteren in een debetstand, dus rood staan en daarmee een schuld aan de bank.

Maria verzette zich tegen deze afschrijving van haar rekening-courant en weigerde,ondanks herhaalde aanmaningen van de bank, de schuld te betalen.

De bank startte een juridische procedure tegen Maria. Het Gerecht in Eerste Aanleg besliste dat Maria de bank het verschuldigde bedrag, verhoogd met rente, moest betalen. De rechter baseerde zijn beslissing op artikel 6:46 van het Burgerlijk Wetboek en de Algemene Voorwaarden van de bank. Dat artikel geeft weer dat betalingen ontvangen door middel van een cheque als voltooid worden beschouwd onder voorbehoud van een goede afloop, terwijl de Algemene Voorwaarden de bank expliciet de bevoegdheid geven een rekening-courant te debiteren indien er sprake is van een frauduleuze cheque of wanneer een ongedekte cheque is gestort op de rekening-courant en het bedrag van de cheque is bijgeschreven op de rekening. Dit kan zelfs nadat de cheque op echtheid is gecontroleerd en goed is bevonden.

Maria moest uiteindelijk de bank terugbetalen en was bedrogen voor een bedrag van niet minder dan NAF. 12.500,- door een meedogenloze crimineel die zichzelf had voorgedaan als een vriendelijk heerschap. Het spreekt voor zich dat het verschepingsagentschap waarnaar Maria NAF. 9.500,- had overgeboekt niet bestond en dat John’ s zogenaamde vrouw was nooit overleden. Vanaf het begin was John’s doel om Maria’s vertrouwen te winnen opdat hij haar kon misleiden.

Dit licht gedramatiseerde verhaal is een waar gebeurd verhaal dat voortkomt uit een lokale uitspraak van de rechtbank in augustus 2007. Helaas staat dit verhaal niet op zichzelf maar bestaan hier vele variaties op. Ik begon te vertellen dat een kennis van mij, toevallig, alhoewel toeval wellicht niet bestaat, ook ter zake een autoadvertentie benaderd werd door iemand uit Engeland die maar al te geïnteresseerd was in een relatief oude Honda met gebreken. Een ander voorbeeld betreft die van een plaatselijke eigenaar van een ressort die verheugd was toen hij een full house reservering via internet ontving. De reservering werd op voorhand betaald door diverse creditcards. Tot zijn verbazing waren de betalingen veel hoger dan het verschuldigde bedrag. Vervolgens ontving hij de trieste mededeling dat vanwege een onverwachte gebeurtenis de reis en dus ook de reservering van de groep afgezegd moest worden met uiteraard het verzoek om het betaalde bedrag naar het buitenland over te boeken naar de persoon die had gereserveerd. Niet veel later kwam de uitbater van het ressort erachter dat de bank de ontvangen bedragen teruggedraaid had toen bleek dat de creditcard transacties frauduleus waren. In plaats van een full house reservering was het de eigenaar van het ressort die vervolgens de bank moest betalen.

Of het nu één van bovenstaande verhalen betreft, of het winnen van miljoenen bij een buitenlandse loterij waarvoor je nooit een lot hebt gekocht, de moraal van dit verhaal is: If it sounds to good too be true, it probably is too good to be true! [Klinkt het te mooi om waar te zijn, dan is dit waarschijnlijk ook zo!]. Wees voorzichtig bij het uitvoeren van internationale financiële transacties met onbekenden en laat als het even kan de uit het buitenland te ontvangen gelden op uw bankrekening overboeken in plaats van een internationale (bankiers)cheque te aanvaarden.

(Source: Antilliaans Dagblad)

11 August 2011