Roddels op de rol

September 28, 2010 6:51 AM

geschreven door Marije Schneider
dinsdag, 11 mei 2010

Voor de van Nederland naar de Antillen verhuizende advocaat is een van de meest in het oog lopende veranderingen wel het feit dat in de Antillen nog een fysieke rolzitting wordt gehouden.

Waar in Nederland de rolverrichtingen digitaal door het hele land worden verspreid, gaat de Curaçaose advocaat elke maandag en dinsdag naar ‘het Stadhuis’ (de rechtbank), om een en ander in persoon aan te horen.

Voor de advocaat afkomstig van een Haags kantoor met een cassatiepraktijk, zoals ondergetekende, is de overgang minder groot. De Hoge Raad houdt immers nog elke vrijdag een rolzitting en ik ben daar als onervaren eerstejaarsstagiaire dus wel eens heen gestuurd. Met een rolagenda vol instructies en het volgende gevoel:

Vrijdagmorgen tien uur klokke
Wordt het weer een uurtje gokken
Want ik weet niks van cassatie
En word bloednerveus als ik de Hoge Raad zie
(Jonge Baliecabaret 2007)

Dat ‘gokken’ bij de Hoge Raad gaat dankzij de instructies meestal wel goed, maar toch wil het na het oplezen daarvan nog wel eens voorkomen dat de rolraadsheer je verbaasd aankijkt. Die blik vertelt je dat wat jij zojuist hebt voorgelezen misschien niet de juiste stap in het proces is. Gelukkig is de rolraadsheer meestal wel zo aardig om te suggereren wat je eigenlijk zou moeten bedoelen, en daar stem je dan maar opgelucht mee in. Als je er echt niet uitkomt, is een week aanhouden de oplossing.

Dat is op Curaçao ook wel eens de redding van een onduidelijke rolinstructie, maar daarmee houdt de vergelijking met de Hoge Raadrol wel op. Geen stilte, geen nette rijen, geen twee katheders voor eiser of gedaagde. Nee, de collega’s en confrères hangen nog net niet op de tafel bij de rechter, ze zitten naast de deurwaarder die de rol opleest, en mensen die in persoon procederen lopen af en aan naar de publieke tribune. Ondertussen wordt fluisterend het weekend doorgenomen, worden laatkomers begroet en wordt nog even gebeld met kantoor of de bode dat ene ontbrekende stuk nog komt brengen. Dynamisch, zou een ervaren Curaçaose advocaat zeggen, chaotisch, voor de vers aangekomen makamba. Maar alles went, en zo schuif ook ik tegenwoordig al blackberry-end een akte richting de griffier.

Wat ik wel mis aan de Hoge Raadrol en wat hier nog niet zijn intrede heeft gedaan, is het koffie(roddel)-uurtje na afloop van de rol. Weer het beste omschreven door een citaat:

Maar de koffie na 't ballètje
Biedt stagiaires een verzetje
Want je hoort wie op de bôrrel
Je kantoorgenoot gedumpt heeft voor een scharrel

Welke hitsige confrère
Het nu doet met, z’n stagiaire
Daarom draag ik dit op handen
Leve onze Hoge Raad der Nederlanden!

Maandag, 10:00 uur in Café Wilhelmina?

(Source: Mr. Online)