Eens in de paar jaar komt advocaat mr. Eldon “Peppie” Sulvaran met zijn aanval op het Hof van Justitie. Het is steeds hetzelfde verhaal en het gaat steeds om dezelfde beschuldigingen. In een recent wrakingsverzoek, namens zijn cliënten ingediend door mr. Sulvaran tegen één rechter, kwam een vijftien jaar oude kwestie weer naar boven.

 

In 1999 is door het Hof een foutieve beschikking gegeven. Toen dit werd ontdekt heeft het Hof getracht dit te herstellen. Een fout is natuurlijk een fout, maar menselijk. Zeker als je bedenkt dat in het soort zaak waarom het ging – een strafzaak – met modelbeschikkingen werd gewerkt, waar de rechter dan de zinnen moest verwijderen die niet op de betreffende zaak van toepassing waren.

 

Mr. Sulvaran roept al jaren dat een in 1999 bij die kwestie betrokken rechter valsheid in geschrifte heeft gepleegd en een leugenaar is. Volgens een Papiamentstalige krant heeft mr. Sulvaran vorige maand tijdens een zitting tegen deze rechter gezegd dat hij moet “opsodemieteren”. Dergelijk taalgebruik is niet aanvaardbaar en getuigt niet van respect.

 

Over de zaak uit 1999 is in het verleden door het Hof al herhaaldelijk met mr. Sulvaran gesproken. Het Hof heeft bij herhaling aangegeven dat het om administratieve vergissingen of verschrijvingen ging. Mr. Sulvaran houdt echter vast aan zijn beschuldigingen. Beschuldigingen die echter nergens op zijn gebaseerd, maar wel schadelijk en kwalijk zijn.

 

In 2012 heeft mr. Sulvaran die beschuldigingen ook geuit en wel publiekelijk. Het Hof heeft daar toen – bij uitzondering ook publiekelijk – op gereageerd en aangegeven dat deze niet terecht zijn. Ik was destijds Deken van de Orde van Advocaten en wilde een gesprek met mr. Sulvaran. Een kantoorgenoot van mr. Sulvaran heeft toen laten weten dat er géén interesse was in enig gesprek met de Deken of met de Strafrechtcommissie van de Orde van Advocaten.

 

Als Deken heb ik in maart 2012 een gesprek gevoerd met een groep strafrechtadvocaten over de beschuldigingen die door mr. Sulvaran publiekelijk waren geuit. Ik wilde simpelweg weten of deze beschuldigingen door anderen werden onderschreven. Deze strafrechtadvocaten gaven echter aan dat zij zich niet herkenden in de door mr. Sulvaran geuitte beschuldigingen, zoals de beschuldiging dat rechters valsheid in geschrifte zouden plegen.

 

De beschuldiging van mr. Sulvaran dat sprake is van corruptie, “keihard” liegende rechters en valsheid in geschrifte is nergens op gebaseerd. Het is buitengewoon kwalijk dat hij de integriteit van het Hof op deze wijze publiekelijk ter discussie blijft stellen. De vrijheid van meningsuiting is een groot goed, maar juist van een advocaat mag worden verwacht dat hij daar zorgvuldig mee omgaat. Die zorgvuldigheid is in dit geval ver te zoeken.

 

Tenslotte: mr. Sulvaran is benieuwd wie deze beerput ooit gaat opruimen. Gek genoeg schrijft hij niets over de brief die de toenmalige minister van justitie Wilsoe in de Bientu-zaak stuurde aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton, en aan Eric Holder, Attorney General van de Verenigde Staten. Dat een minister van justitie zonder duidelijk motief tracht in te grijpen in een lopend strafrechtelijk onderzoek is ernstig en zorgwekkend te noemen. Zou mr. Sulvaran ook in deze kwestie schrijven: “Maar zelfs aan de rand van het graf zal ik nog zeggen: dit verdom ik te accepteren.”?

 

Bron: Karel's Legal Blog