Het huwelijk

February 02, 2010 5:21 AM

Het artikel dat Amigoe publiceerde op 18 januari 2010, eindigde met de conclusie dat een op Aruba geboren Nederlander of genaturaliseerde ( hierna: niet-toelatingsplichtige) Nederlander in beginsel buiten Aruba zal moeten trouwen tenzij…

Hiermee wilde ik aangeven dat alleen de Landsverordening toelating uitzetting en verwijdering (Ltuv) een huwelijk hier op Aruba niet mogelijk maakt. Deze onmogelijkheid is een leemte in de Ltuv, die in de praktijk momenteel door niet-toelatingsplichtigen wordt opgelost door naar het buitenland af te reizen om alsnog met de vreemdeling te trouwen. Eenmaal getrouwd, legt het echtpaar bij de Burgerlijke Stand van Aruba een openbare toets af, waarna de gegevens van het echtpaar op de persoonslijst in het bevolkingsregister worden ingeschreven. Na deze inschrijving dient de niet-toelatingsplichtige voor zijn/haar echtgenoot (-note) bij Dimas een verzoek in voor gezinshereniging. Dit verzoek is de uiteindelijke aanvraag bij Dimas voor een vergunning voor tijdelijk verblijf voor de echtgenoot om als lid van het gezin op Aruba te mogen verblijven. (De vergunning dient trouwens elk jaar te worden verlengd.)

De echtgenoot kan pas na een positieve beoordeling van het verzoek tot gezinshereniging het Land binnenkomen. Dit geschiedt op grond van een bewijs van Voorlopige Toelating tot Aruba (VTA), bestemt voor de echtgenoot die zich nog in het buitenland bevindt. Immers, op basis van artikel 6 Ltuv wordt niemand tot Aruba toegelaten zonder een vergunning voor tijdelijk verblijf of tot verblijf.
Maar nu!

De onmogelijkheid die in de Ltuv bestaat om op Aruba te kunnen trouwen, wordt mijns inziens opgeheven door artikel 1 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek van Aruba (BWA). Dit artikel kent aan allen die zich op Aruba bevinden, de vrijheid en bevoegdheid toe tot het genot van de burgerlijke rechten. Het huwelijk in zijn burgerlijke betrekking is het burgerlijk recht van de persoon die daarvan gebruik maakt. Dus de niet-toelatingsplichtige, en volgens mij ook de vreemdeling die zich in Aruba bevindt, zijn vrij en bevoegd tot het genot van de burgerlijke rechten. Dus zijn ze in principe ook vrij om te kunnen trouwen.

Deze bepaling maakt volgens mij in principe geen onderscheid tussen toelatingsplichtige of vreemdeling. Volgens mij is het ook niet noodzakelijk om hier ingezetene te zijn. Men hoeft alleen maar op het eiland te zijn. Dus een niet-toelatingsplichtige en een vreemdeling die zich op Aruba bevinden, zijn in principe volgens artikel 1 van Boek 1 van het BWA vrij en bevoegd om te trouwen.

Indien deze personen samen een huwelijk hier op Aruba willen aangaan, moeten zij aangifte doen bij de ambtenaar van de Burgerlijke Stand door alle bescheiden te overleggen die in artikel 44 lid 1 sub h van Boek 1 van het BWA worden gevraagd.

Naast een zestal andere documenten, dient op grond van eerdergenoemd artikel 44 lid 1 sub h van Boek 1 van het BWA een verklaring te worden overgelegd, die door de minister van Justitie of een door deze aan te wijzen ambtenaar aan de ambtenaar van de Burgerlijke Stand wordt afgegeven. Uit deze verklaring blijkt dat de aanstaande echtgenoot die niet de Nederlandse nationaliteit bezit, wel over een titel tot verblijf op Aruba beschikt, dan wel om toelating tot Aruba heeft verzocht, dan wel voornemens is om niet op Aruba te verblijven.

1 February 2010

Maritza Boyce is advocaat en werkzaam voor Gomez & Bikker Advocaten en Belastingadviseurs Aruba. Om de week op maandag schrijft ze in Amigoe over haar bevindingen ten aanzien van vreemdelingenrecht.