Yes We Can

December 02, 2008 6:29 AM

Geschreven door Eric R. de Vries

maandag, 5 november 2008

"Yes we can" zijn de woorden die de verkiezingscampagne van de nieuwe president van de Verenigde Staten van Amerika het best omschrijven. Op 4 november 2008 behaalde hij een historische landslide overwinning in de presidentsverkiezing, en daarmee luidt hij een nieuw tijdperk in. Een tijdperk waarin zelfs het eeuwenlang door racisme geteisterde machtigste land ter wereld koos voor verandering en een betere toekomst, zonder vooroordelen, zonder doorslaggevende betekenis toe te kennen aan de toevallige huidskleur van hun nieuwe president.

Met de boodschap "Ja, wij kunnen het", gekoppeld aan het "We want change", verkondigde Barak Obama een droom die deze met voormalige presidenten John F. Kennedy en Bill Clinton meest inspirerende Amerikaanse presidentskandidaat de verkiezingsoverwinning bezorgde.

Barak Obama inspireert dus, en laat in ieder geval horen dat het hem menens is. Menens met het aanpakken van problemen in eigen land, maar evenzeer herstel van de betrekking met het buitenland. En aan die betrekkingen draagt de "If you are not with us, you are against us" Bush-mentaliteit niets bij. Dat herstel van betrekkingen met de rest van de wereld is hoogst nodig, want zonder een daadwerkelijk samenwerking tussen de Verenigde Staten, Europa, de BRIC en het Midden Oosten op essentiële gebieden zoals armoedebestrijding, milieubescherming en het uitbannen van schending van mensenrechten, zal dat er niet van komen. Daarvoor zijn bijvoorbeeld alleen de BRIC landen nog teveel in zichzelf gekeerd of soms zelfs nog wars van respect voor universele beginselen van mensenrecht.

Wellicht zal Barak Obama ook de rest van de wereld zodanig kunnen inspireren dat een wereld waarin er geen honger wordt geleden, waarin oorlogen en martelingen definitief tot het verleden gaan behoren, waarin mens en andere dieren in harmonie met de natuur kunnen voortleven, ontstaat. Een beetje zoals aan boord van het ruimtevaartschip The Enterprise, maar dan hier op aarde.

Dergelijke verandering is broodnodig. Dat het moeilijk wordt, is een gegeven. Niet alleen de huidige financiële crisis speelt dat ideaal parten. Het is in essentie de veroorzaker daarvan, de menselijk hebzucht, die bij het maken van keuzes ten voordele van de ander, de minderbedeelde, ons daar keer op keer van weet te weerhouden. Toch zal er een tijd moeten komen waarin wij realiseren dat de enige effectieve manier tot zelfbehoud, het behoud van de waardigheid en menselijkheid van de ander is. Van rijkdom genieten terwijl bijna 1 miljard mensen ter aarde onder de armoedegrens leven, dagelijks zonder voedsel of een dak boven het hoofd ten ruste gaan, moet toch ooit gaan vervelen.

Ik heb een droom dat wij het kunnen die verandering te brengen die ons als wereld verenigt en een toekomst oplevert voor mens en dier waarin wij allen in natuurlijke harmonie voortleven met rechtvaardige verdeling van de welvaart en een rechtsbedeling zonder onderscheid. Yes we can.