Hier kunt u een korte samenvatting van deze Masterscriptie lezen.

 

“Ongewenst in de schijnwerpers; Een onderzoek naar de strafrechtelijke aanknopingspunten bij het zonder toestemming verspreiden van compromitterende foto’s of beelden” 

 

Door Monice Connor

 

‘Aangifte bij OM na verspreiden sekstape’, “Parti íntimo di maestra filmá riba internèt”. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van lokale koppen, die van tijd tot tijd in de lokale pers verschijnen.

 

Door de technologische ontwikkelingen in de moderne communicatiemedia die in een schrikbarende tempo plaatsvinden, wordt er regelmatig inbreuk gemaakt op het privéleven oftewel de lichamelijke integriteit van mensen.

 

Een ieder is wel bekend met de moderne technologie zoals computers, mobiele telefoons met ingebouwde camera’s en smartphones als Blackberry en iPhone. Deze apparaten zijn niet meer weg te denken uit Curaçaose schoolgebouwen, kantoorgebouwen, sociale aangelegenheden en zelfs kerken. Door gebruik te maken van deze apparaten worden vaak met of zonder toestemming van de betrokken persoon naaktbeelden of naaktfoto’s gemaakt. In ieder geval gaat het om zeer compromitterende foto’s of beelden die niet zijn bedoeld voor het publiek. De gemaakte foto’s of beelden worden vervolgens met behulp van de technische apparaten op het internet geplaatst. Andere methoden die gebruikt kunnen worden om de foto’s of beelden te verspreiden zijn o.a. de bekende “Blackberry Broadcasting”, “Blackberry Messenger” of de “ iPhone Whatsapp”.

 

Bij het slachtoffer, die door de verspreiding van de naaktfoto’s of naaktbeelden in een zeer negatief daglicht wordt geplaatst, kan de gedachte heersen dat hij of zij geen juridische stappen kan ondernemen tegen degene die zich schuldig heeft gemaakt aan de ongewenste verspreiding. Het slachtoffer kan de neiging hebben om de schuld op zichzelf te nemen en maar af te wachten tot het hele gebeuren “redu bieu” wordt. Dit terwijl de wet mogelijkheden biedt aan het slachtoffer om te proberen gerechtigheid te krijgen en waar mogelijk een veroordeling van de dader te bewerkstelligen.

 

Het eerste wat het slachtoffer van het zonder toestemming verspreiden van compromitterende foto’s of beelden kan doen is de zaak ter kennis van de politie brengen door het doen van aangifte. Hiernaast dient het slachtoffer soms ook een klacht in te dienen met een uitdrukkelijk verzoek om de dader te vervolgen. De politieagent maakt op zijn beurt een proces-verbaal van de aangifte en indien er daartoe aanleiding is, wordt een opsporingsonderzoek ingesteld onder leiding van de officier van justitie. De verzamelde gegevens van het opsporingsonderzoek zullen vervolgens conform artikel 201, tweede en derde lid van het Wetboek van Strafvordering in een proces-verbaal worden vastgelegd en voorgelegd aan het OM, in het bijzonder de officier van justitie. De officier van justitie is degene die op grond van de feiten en omstandigheden van het geval bepaalt of de dader wel of niet vervolgd zal worden. De officier van justitie die ervoor kiest om de verdachte te vervolgen, kan dit doen op grond van pornografie zoals vastgelegd in artikel 2:194 van het Wetboek van Strafrecht. Conform dit artikel kan een gevangenisstraf van ten hoogste 1 jaar volgen of een geldboete van ten hoogste 10.000 gulden, wanneer de dader voor de eerbaarheid aanstotelijke foto’s of beelden ongevraagd verstuurt naar anderen.

 

Wanneer een minderjarige is betrokken bij de ongewenste verspreiding van de naaktfoto’s of naaktbeelden kan de verdachte vervolgd worden op grond van kinderpornografie, zoals vastgelegd in artikel 2:196 van het Wetboek van Strafrecht. Conform dit artikel kan de persoon die zich schuldig maakt aan de ongewenste verspreiding van foto’s of beelden, bevattende een seksuele gedraging van een minderjarige, gestraft worden met een gevangenisstraf van ten hoogste 4 jaren of een geldboete van ten hoogste 25.000 gulden.

 

Een ander artikel waarbij een succesvolle vervolging van de dader zou kunnen plaatsvinden is die van smaadschrift. Volgens artikel 2:223 van het Wetboek van Strafrecht dient een persoon die zich schuldig maakt aan de opzettelijke aantasting van de eer en goede naam van een ander, gestraft te worden met een gevangenisstraf van ten hoogste 1 jaar of geldboete van ten hoogste 10.000 gulden. Wanneer er compromitterende foto’s of beelden van een persoon zonder toestemming worden verspreid doormiddel van moderne technologie, kan gesproken worden van een opzettelijke aantasting van de eer en goede naam van het slachtoffer. De reputatie van het slachtoffer wordt zonder twijfel in opspraak gebracht.

 

Ten slotte kan op grond van artikel 2:226 van het Wetboek van Strafrecht ook een veroordeling van de dader bewerkstelligd worden. Volgens dit artikel kan de dader die zich schuldig maakt aan de opzettelijke belediging van een persoon, gestraft worden met een gevangenisstraf van ten hoogste 3 maanden of geldboete van ten hoogste 5000 gulden. Van eenvoudige belediging kan er in ieder geval sprake zijn, wanneer een persoon zonder de nodige toestemming overgaat tot het plaatsen van compromitterende foto’s of beelden op onder andere het internet. In ieder geval dient de dader inbreuk te maken op de in de samenleving geldende normen en waarden, waardoor de eer en goede naam van de betrokkene wordt aangetast. Eenvoudige belediging wordt ten opzichte van smaadschrift aangemerkt als een lichtere vorm van belediging.

 

(Openbaar Ministerie Curacao)