WILLEMSTAD - De stranden zijn leeg, de horeca blijft dicht en de Pontjesbrug ligt er verlaten bij. Om een uitbraak van het coronavirus te voorkomen, worden toeristen van Curaçao geweerd.

 

Dat is bittere noodzaak voor de volksgezondheid, maar een ramp voor de economie van het Caribische eiland. De lokale regering vraagt Nederland om hulp.

 

Curaçao heeft met 26 bedden op de intensive care onder normale omstandigheden genoeg capaciteit. Maar de gevolgen die een uitbraak van het coronavirus met zich zou meebrengen, gaan het nieuwe ziekenhuis Curaçao Medical Center ver te boven. Dat risico wilde de regering niet nemen en daarom werden al in een vroeg stadium strenge maatregelen getroffen.

 

Het vliegverkeer tussen het eiland en Europa werd op 13 maart stilgelegd en op 19 maart ging het hele luchtruim dicht. Toeristen zijn zo snel mogelijk teruggevlogen naar hun land van herkomst en ingezetenen die vanuit het buitenland op het nippertje terug naar Curaçao vlogen, zaten verplicht veertien dagen in quarantaine.

 

Op 29 maart volgde de ‘shelter in place’-regeling. Sindsdien moet iedereen op Curaçao thuis blijven. Alleen mensen met vitale beroepen en mantelzorgers mogen – op vertoon van een tastbaar bewijs – naar buiten. Voor alle andere burgers geldt dat zij, afhankelijk van hun kentekenplaat, twee keer per week de straat op mogen om boodschappen, verzorgingsmiddelen of medicijnen te kopen. Op voorwaarde dat zij twee meter afstand bewaren.

 

De tactiek van de Curaçaose regering lijkt te werken. Op het eiland zijn nog slechts zijn dertien coronabesmettingen vastgesteld, waarvan vijf actieve. Zeven patiënten zijn inmiddels genezen en er is één dode gevallen. Maar het platleggen van het openbare leven brengt grote gevolgen met zich mee. De lokale economie verkeert al jaren in een crisis en is in grote mate afhankelijk van het toerisme. Nu reizigers niet meer komen, staan er in één klap 16.500 banen op de tocht. Flexibele krachten en zwartwerkers - veelal illegale migranten uit Venezuela - hebben al direct geen inkomsten meer.

 

Veel mensen ip het eiland maken zich grote zorgen. Mensen zitten nu zonder werk en de reserves die ze hebben raken op. De vaste lasten aan de huur, elektriciteit en water lopen door, terwijl er geen geld meer binnenkomt. Men ziet armoede, honger en geweld toenemen.

Vrijwilligers zamelen voedselpakketten in en delen die uit onder de huishoudens die het het hardst nodig hebben.

 

Premier Eugène Rhuggenaath is zich bewust van de problemen in zijn land. Om de gevolgen van de coronacrisis te kunnen dragen, deed zijn kabinet afgelopen vrijdag een voorstel aan de Nederlandse overheid voor een steunpakket. In eerste instantie stellen de Curaçaoënaars 765,5 miljoen gulden (zo’n 395 miljoen euro) nodig te hebben voor de komende drie maanden voor ‘acute armoedebestrijding’.

 

,,De Centrale Bank geeft aan dat de werkloosheid van 20 procent kan oplopen naar 40 tot 60 procent”, stelt Rhuggenaath. ,,Er dreigt sociale onrust te ontstaan als we niet op de een of andere manier zorgen dat een belangrijk deel van onze gemeenschap nog kan rekenen op ten minste een deel van hun inkomen. We voelen dat de angst toeneemt, maar hebben zelf niet genoeg geld in kas om deze periode te overbruggen.”

 

Vanwege de hoge staatsschuld loopt er een aanwijzing tegen Curaçao en er is een ‘groeiakkoord’ met Nederland gesloten om de financiën op orde te brengen. Kortom: de rek is eruit. Rhuggenaath hoopt dan ook op een gift van Nederland. De schuldquote van Curaçao bedroeg eind juni 2019 al zo’n 45 procent van het bruto binnenlands product. Wanneer de steun een lening wordt, kan dat volgens het Internationaal Monetair Fonds oplopen tot 90 procent, aldus de premier.

 

Vandaag buigt de Rijksministerraad zich over het voorstel van Curaçao. 

 

AD