WILLEMSTAD — De Landsverordening Optimalisering Overheidgelieerde Entiteiten druist volgens SBTNO in tegen de Landsverordening Corporate Go- vernance, de Corporate Governance Code maar ook tegen Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. 

 

Dit stelt de adviseur corporate governance, de Stichting Bureau Toezicht en Normering Overheidsentiteiten (SBTNO), in een brief aan demissionair Financiën-minister José Jardim (namens onafhankelijk Statenlid Glenn Sulvaran).

 

In de brief stelt de SBTNO-directeur Donald de Palm onder meer dat de wet de eigen verantwoordelijkheid van het bestuur van overheidsentiteiten ontneemt maar ook dat het vennootschapsbelang, dan wel het belang van de stichtingen, onvoldoende worden gewaarborgd.

 

Ook plaatst de stichting er vraagtekens bij of de nieuwe regels die in de wet zijn opgenomen de efficiëntie en het functioneren van overheidsentiteiten zal verbeteren.  De brief is tot stand gekomen omdat SBTN0, ondanks twee verzoe- ken voor overleg met Jardim over de omstreden wet, geen enkele reactie van de minister heeft mogen ontvangen.

 

SBTNO is kritisch omdat zij bij de totstandkoming van de wet, die ook op haar van toepassing zal zijn, niet betrokken is ge- weest. De brief bevat dan ook een ‘advies uit eigen beweging’.  De Palm is zeer kritisch over de inhoud van de wet, maar ook over de weg die Jardim heeft bewandeld rondom de introductie ervan.

 

“Gezien de taken en bevoegdheden van de adviseur corporate governance had het op uw weg moeten liggen om de adviseur te horen, alvorens te komen tot een ontwerp van deze strekking. De adviseur had u tevens gewezen op het belang om de overheidsentiteiten dan wel de stakeholders hierover te informeren, gelet op de vergaande gevolgen van de invoering van deze wetgeving voor hun entiteit en hun werknemers.”

 

De SBTNO-directeur stelt dat hij tot op de dag van vandaag geen reactie van de minister heeft gekregen. In het advies brengt SBTNO naar voren dat nergens duidelijk wordt dat de wet als gevolg van een onderzoek tot stand is gekomen. Ook is niet duidelijk waarom de regering ervan heeft afgezien om gebruik te maken van de huidige publiekrechtelijke dan wel privaatrechtelijke kaders, waarbinnen overheidsentiteiten moeten functioneren.

 

“De Subsidieverordening Curacao 2007 dan wel Boek 2 BW alsmede de Code Corporate Governance geeft het Land als subsidieverstrekker dan wel aandeel- houder voldoende bevoegdheden en instrumenten op hetgeen wat kennelijk wordt beoogd met het Ontwerp, te realiseren.“

 

De SBTNO-directeur is ook kritisch over de reden waarom de wet volgens Jardim moest worden geïntroduceerd. Volgens de memorie van toelichting bij de wet zou het ontwerp nodig zijn, omdat ‘de overheidsentiteiten niet naar behoren functioneren’.

 

Maar volgens SBTNO is ook niet duidelijk waarop dit is gebaseerd, terwijl er ook geen onderscheid wordt gemaakt tussen de verschillende overheidsentiteiten, en de minister tevens niet heeft kunnen aangeven welke entiteiten nu precies onder de reikwijdte van deze wet vallen. Daarbij is niet onderzocht waarom de overheidsentiteiten niet goed zouden functioneren.

 

Volgens SBTNO valt overigens niet uit te sluiten dat dit toe te schrijven is aan ‘het handelen en nalaten van de verantwoordelijke ministeries dan wel minis- ters’. Zo constateert de adviseur dat er in de praktijk veel wet- en regelgeving be- staat die niet, dan wel niet correct, worden toegepast.

 

ONDERSCHEID

Aan de andere kant is de adviseur ook kritisch over het feit dat er in de wet geen onderscheid wordt gemaakt tussen verschillende overheidsentiteiten.

 

“Door het ontwerp worden echter  alle overheidsentiteiten wel gelijk behandeld.  Daarnaast worden zaken als het beleidsplan, het jaarplan en de jaarlijkse ex- ploitatie- en investeringsbegroting van de overheidsentiteiten afzonderlijk, niet in acht genomen. Uit de memorie van toelichting is niet gebleken waarom er bijvoorbeeld voor alle overheidsentiteiten dezelfde primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden moeten worden gehanteerd.”

 

BEZOLDIGING

Een van de heikele punten met betrekking tot de wet is de nieuwe bezoldigingstructuur die de regering voor ogen heeft voor overheidsentiteiten. Deze houdt in dat dit niet mag afwijken van het Bezoldigingslands-besluit van 1998, dat maxima stelt voor personeel van overheidsstichtingen en -nv’s. Voor de vakbonden raakt deze bepaling aan de vrije onderhandelingen tussen werkgevers en werknemers over overheidsvoorwaarden.  Hierover stelt SBTNO:

 

“Zelfs binnen de overheid zijn er verschillende bezoldigingsstelsels en voorwaarden, een en ander afhankelijk van de specifieke doelgroep. Zo is er een aparte bezoldigingsregeling voor de politie en voor onderwijzend en niet-onderwijzend personeel. Optimalisering dient primair gericht te zijn op het efficiënt en gemotiveerd laten functioneren van het personeel en de bestuurders. Niet valt in te zien hoe de beoogde versobering van de primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden voor het personeel en de bestuurders tot een optimaler functioneren van het personeel en bestuur  zal leiden.”

 

EFFICIËNTIE

SBTNO vraagt zich verder ook af of de wet een verhoging van de efficiëntie bij overheidsentiteiten met zich mee zal brengen. Zo verwijst de adviseur naar de bepaling dat een overheidsgelieerde entiteit, een deel van de in een boekjaar behaalde winst kan reserveren voor de financiering van kapitaaluitgaven tot maximaal het bedrag dat op basis van de jaarrekening over dat jaar als volgt wordt berekend: 5% x (totale afschrijvingen voor zover niet incidenteel van aard) x (eigen vermogen/totale vermogen). Deze bepaling zoals verwoord ontneemt de vennootschap de flexibiliteit van en de zeggenschap over het te reserveren bedrag, aldus de adviseur.

 

Amigoe