WILLEMSTAD — Het initiatiefvoorstel van de Paisfractie om ministers persoonlijk verantwoordelijk te houden voor schade aan derden heeft tijdens de behandeling in de openbare vergadering van de Staten voor veel vragen gezorgd.

 

De behandeling van het wetsvoorstel werd na de eerste vragenronde geschorst, zodat de initiatiefnemers de nodige tijd krijgen om de vragen te kunnen beantwoorden. Doel van het wetsvoorstel is het tegengaan van wanbeleid.

 

Het voorstel van Pais gaat uit van de aanpassing van de Landsverordening comptabiliteit 2010. Het traject voor deze aanpassing heeft een lange weg doorlopen. Het gaat terug tot begin 2013 toen de Staten een motie aannamen waarin door tussenkomst van de regering het oordeel van de Raad van Advies (RvA) werd verzocht inzake de mogelijkheden die het Wetboek van Strafrecht, het Burgerlijk Wetboek en de principes van deugdelijk bestuur bieden om bestuurders aansprakelijk te stellen. In het uiteindelijke advies van de RvA werden drie aanbevelingen gedaan die direct, dan wel indirect kunnen leiden tot een versterkte bestuurdersaansprakelijkheid. Het ging om: het burgerinitiatief, de persoonlijke aansprakelijkheid en de zogenaamde klokkenluidersregeling.

 

Dit advies was voor de Pais-fractie reden om met een initiatiefvoorstel te komen. Dat gaat uit van de persoonlijke financiele aansprakelijkheid van de minister en het creëren van een speciale procedure voor bijzondere overeenkomsten.

 

Dit laatste houdt in dat een minister een privaatrechtelijk rechtspersoon pas kan oprichten als hij dertig dagen van tevoren de Staten hierover heeft ingelicht. Dit laatste geldt ook voor het verwerven of mede-verwerven van aandelen in privaatrechtelijke ondernemingen waarmee een bedrag van meer dan 100.000 gulden is gemoeid.

 

Tijdens de behandeling gaven alle Statenleden aan voorstander te zijn van extra controle, maar ze hadden wel vraagtekens over de manier waarop de wet ingevoerd moet worden.

 

Zo vroeg PSlid Elmer ‘Kadè’ Wilsoe zich af of er nog kandidaten voor ministersposten gevonden zouden worden als de angst bestaat dat zij later persoonlijk verantwoordelijk gehouden zouden worden voor hun handelen. Hij greep terug naar zijn eigen ervaring als minister en constateerde dat de structuur waarop ministers moeten functioneren niet werkt en dat het vaak te lang duurt voordat er goedkeuring verleend kon worden voor uitgaven die dringend nodig zijn. Wilsoe was het eens met minister José Jardim van Financiën (namens onafhankelijk Statenlid Glenn Sulvaran), die op de noodzaak wees van een uitgebreide informatiecampagne.

 

Ook Charles Cooper (MAN) gaf aan voor controle te zijn, maar dat moest volgens het MAN-lid niet te veel zijn, zodat het functioneren van de overheid niet belemmerd wordt. Hij noemde als voorbeeld het Renaissanceproject in Otrobanda, dat tal van negatieve adviezen had gekregen van verschillende overheidsdiensten, maar waar het toenmalige Bestuurscollege van het eilandgebied Curaçao, waar hij deel van uitmaakte, toch met gemotiveerde adviezen van had afgeweken, waardoor het project toch gerealiseerd kon worden.

 

Amigoe