DEN HAAG — Als voorbereiding op de vergadering over de Isla-raffinaderij zocht de Tweede Kamer vandaag naar de grens tussen noodzakelijke, efficiënte Nederlandse hulp en ongewenste neokoloniale bemoeienis.

 

Tijdens een rondetafelgesprek met deskundigen, belangenorganisaties en voormalige omwonenden vroegen Tweede Kamerleden van de VVD, PvdA en GroenLinks wat er eigenlijk van Nederland verwacht wordt.

 

Volgens hoogleraar Bestuursrecht Herman Bröring en Arjen Linthorst, bestuurslid van de Stichting Schoon Milieu op Curaçao, moet de Nederlandse regering aansturen op ingrijpen door de Rijksministerraad. Niet om de raffinaderij te sluiten, maar wel om ervoor te zorgen dat oliemaatschappij PdVSA zich aan de milieueisen houdt en de uitstoot van schadelijke stoffen vermindert. De juridische basis van ingrijpen is de schending van de mensenrechten van omwonenden, zei Bröring. Aangezien het Koninkrijk het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens heeft ondertekend, moet het Koninkrijk ook iets doen aan die situatie.

 

“We kunnen niet achterover leunen. Dat is veel te lang gebeurd”, zei hij. Linthorst sloot zich daarbij aan en merkte op dat van de Curaçaose regering niet verwacht kan worden dat de problemen worden opgelost. “Er is sprake van bestuurlijke onkunde en onwil”, zei de SMOC-bestuurder, die zich ook afvroeg waarom de gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels niet aanwezig was. Uit de vragen en opmerkingen van de Tweede Kamerleden bleek dat zij op dit moment niet de voorkeur geven aan ingrijpen. Zo zei VVD-Tweede Kamerlid André Bosman dat de Rijksministerraad alleen kan ingrijpen als Curaçao geen enkele actie onderneemt. Zowel Bröring als Linthorst merkte echter op dat de Curaçaose regering weinig kan doen, omdat de Milieudienst niet optimaal functioneert en er simpelweg een tekort is aan voldoende expertise.

 

De Tweede Kamerleden Yasmine Cegerek (PvdA) en Liesbeth van Tongeren (GroenLinks) vroegen vooral naar alternatieven voor ingrijpen. “Zou het een verschil maken als de Milieudienst wel zou functioneren?”, vroeg Cegerek. Als milieuwoordvoerder viel ze in voor partijgenoot Roelof van Laar, die later aanschoof.

 

Protest

 

Van Tongeren richtte zich rechtstreeks tot de oud-bewoners Jerry Gumbs en Fardy Lodowica en tot Sven Rusticus van GreenTown. “Ik ben volledig overtuigd van de vervuiling en het vroegtijdig overlijden van mensen. Maar hoe kunnen we helpen bij de volgende stap. Is er behoefte aan protesten? Is er een stemwijzer nodig voor de volgende verkiezingen? Moet er alvast een klein deel van het terrein opgeruimd worden met behulp van TNO?”, zei ze.

 

Rusticus gaf aan dat GreenTown vooral hulp nodig heeft bij het maken van een masterplan voor een alternatief gebruik van het Isla-terrein, te beginnen bij de omliggende gronden, zoals de Curaçaose Dokmaatschappij. Daarnaast is er behoefte aan een communicatieplan, zodat meer mensen gaan geloven dat er een realistisch alternatief is voor de raffinaderij en de politiek vervolgens ook voor een alternatief durft te kiezen. “We hebben onder meer met de ministers Etienne van der Horst en Nelson Navarro gesproken, die het een goed plan vinden. Maar men durft niet”, zei Rusticus.

 

Amigoe