ORANJESTAD — Het omstreden plan om artikel 1613X te schrappen uit de arbeidswet is voorlopig van de baan. “Er is onvoldoende draagvlak”, laat Arbeid-minister Paul Croes vanochtend weten. Hij gaat terug naar de vergadertafel, dit keer met alle vakbonden.

 

De minister wilde met het schrappen van het artikel het afsluiten van tijdelijke contracten vergemakkelijken en daarmee de werkloosheid terugdringen.

 

Uit de gesprekken die werknemersvakbond FTA onlangs had met de parlementaire fracties bleek dat ook zij artikel 1613X van de arbeidswet in stand willen houden. MEP-leider Evelyn Wever-Croes is van mening dat een wetswijziging die tijdelijke contracten toestaat, alleen maar leidt tot een stoelendans. Zij pleit voor een stimuleringsbeleid om de werkloosheid terug te dringen. Ook AVP-fractieleider Rene Herdé ziet ‘een eliminatie’ van het artikel niet direct als oplossing, maar pleit voor een respectvolle dialoog. Hij vindt het een kwalijke zaak dat werkgevers worden afgeschilderd als ‘uitbuiters’.

 

Arbeid-minister Croes wil met name de werkloosheid onder jongeren en senioren verminderen. Om dat te bewerkstelligen wilde hij het huidige artikel 1613X, met daarin strikte voorwaarden voor korte arbeidscontracten, opofferen. Werknemersvakbond FTA ziet aan het voorgenomen wetsvoorstel alleen maar nadelen kleven en ging, ondersteund door de internationale vakbondsunie Ituc, de strijd aan. Met succes, blijkt nu. Wegens onvoldoende draagvlak is het schrappen van artikel 1613X niet meer aan de orde, besloot Croes gisteren. “Als de doelstelling ook bereikt kan worden zonder het schrappen van het artikel, dan kan ik mij daarin vinden.” Hij maakt daarbij een voorbehoud, want de vakbonden moeten wel met alternatieven komen waarmee het doel, het bestrijden van de werkloosheid, gerealiseerd kan worden.

 

 

Stoelendans

Amigoe publiceerde gisteren de reactie van PDR-leider Andin Bikker die aangeeft geen noodzaak tot verandering te zien. Ook MEP-leider Evelyn Wever-Croes ziet daar geen reden toe, zeker niet omdat dit betekent dat een werknemer geen bescherming meer geniet. “Werkgevers die makkelijk van een goed functionerende werknemer af willen, kunnen dat niet, en behoren dat ook niet makkelijk te kunnen doen in een zichzelf respecterende maatschappij zoals Aruba. De door minister Paul Croes beoogde wetswijziging beoogt juist deze gevallen te vergemakkelijken. Wij zijn daar tegen.” Ze vindt de door de minister ‘aangevoerde argumenten’, waaronder het terugdringen van de werkloosheid, ‘geen hout snijden’. Haar argument daarvoor is: “Zonder uitbreiding van de economie creëer je geen nieuwe arbeidsplaatsen, anders dan werktijdverkorting. Het enige wat deze wetswijziging zal bewerkstelligen is dat bestaande werkplekken vrijkomen omdat anderen makkelijk worden ontslagen. Een soort stoelendans dus.” 

 

Vangnet

Wever-Croes wijst daarnaast op het ontbreken van een stimuleringsbeleid met controle om jongeren en senioren aan het werk te helpen. “Zolang dit ontbreekt, zal het niet lukken, ook niet met deze wetswijziging.” Ze haalt een aanbeveling aan die Xavier Debrun, werkzaam voor het Internationaal Monetair Fonds (IMF), op persoonlijke titel onlangs uitte tijdens het jaarlijkse evenement van de Kamer van Koophandel (KvK): “Om succesvol te zijn moet flexibilisering van de arbeidsregulering gepaard gaan met invoering van een vangnet, zoals een door de regering betaalde werkloosheidsverzekering gecombineerd met een stringent her-, om- en bijscholingsbeleid.” De MEP-leider benadrukt: “Zover zijn we in Aruba niet.”

 

Opgeblazen

Volgens AVP-fractieleider Rene Herdé kan, zolang er geen voorstel bij de Staten ligt, de fractie eigenlijk geen commentaar geven, liet hij gisteren weten. “Maar dit onderwerp is politiek zo opgeblazen, onder dreigementen en onheuse verwijten, zo kan en mag geen enkel onderwerp worden behandeld.” Hij benadrukt: “Het gaat niet om solidair zijn met FTA. Het gaat erom datgene te doen om een weg naar vaste banen open te houden. De werkloosheid, met name onder jongeren, te verlagen en om de cheap labour ofwel oneerlijke concurrentie op de arbeidsmarkt tegen te gaan.” Dat is, zo geeft hij aan, de reden voor de fractie om ‘thans geen bijdrage te zien in het elimineren van artikel 1613X’. 

 

Niet niet

“In gesprek met FTA hebben wij gezegd dat het niet bij het niet elimineren van 1613X kan blijven.” Herdé meent dat ook de vakbond moet meedenken over hoe jongeren aan werk geholpen kunnen worden en hoe de oneerlijke concurrentie op de arbeidsmarkt bestreden kan worden. “We hebben de vakbond te kennen gegeven dat de dialoog over dit soort beleidszaken de enige echte democratische en effectieve vorm van besluitvorming is.” Volgens hem is hierdoor in de afgelopen zes jaar ‘heel veel meer structureels’ bereikt dan met ‘de confrontaties’ in de acht jaar daarvoor. “Noch regering noch parlement mogen onder druk van dreigementen, intimidaties en verwijten regeren, zoals de afgelopen tijd is gebeurd.” 

 

Geven en nemen

Ook vindt hij het ‘onacceptabel’ dat ‘werkgevers verweten worden uitbuiters of schurken te zijn’. Volgens hem gaat dit niet op voor de overgrote meerderheid. “Net zoals de overgrote meerderheid van werknemers loyaal, gemotiveerd en productief zijn in hun werk.” De fractieleider benadrukt: “Ons sociale verzekeringsstelsel is er mede dankzij de werkgevers die een grote bijdrage leveren aan dit systeem. De AZV, dat een enorm goed is en bewondering oogst in het buitenland, is er dankzij de 9 procent die werkgevers bijdragen en de 1 procent van werknemers.” Hij vult aan dat de rest van de overheid komt en de BAZV. “Dit hebben wij in dialoog bereikt. Zo, en alleen zo, in respectvol dialoog van geven en nemen, kunnen wij de economie verder versterken en daarmee de arbeidsmarkt,  de productiviteit, de inkomens en sociale voorzieningen verder verbeteren.Vandaar onze oproep voor een voortzetten van de bespreking in een respectvolle dialoog.”

 

Om tafel

Minister Croes geeft gehoor aan deze oproep. Hij gaat binnenkort weer terug naar de vergadertafel. Dit keer met alle vakbonden. “Ik wil ook graag hun argumenten horen.” Desgevraagd geeft hij aan dat de werkgevers niet blij zijn met de houding, zoals Herdé deze beschrijft, van de vakbonden. Temeer omdat er volgens hem een half jaar lang wel sprake was van een respectvolle dialoog tussen werkgevers en werknemers. Hij kan dan ook niet inschatten of werkgevers op dit moment ook om de tafel willen zitten.

 

Amigoe