WILLEMSTAD – De overheid is jaren tekort geschoten door niet handhavend op te treden naar de Isla-raffinaderij toe. Nu burgers naar rechtsmiddelen grijpen om toegewezen dwangsommen verbeurd te verklaren, is diezelfde overheid als een haantje de voorste erbij.

 

Dat verklaart voorzitter Norbert George van de Stichting Humanitaire Zorg, een van de stichtingen die een derdenbeslag liet leggen bij zakelijke relaties van de Isla desgevraagd tegenover het Antilliaans Dagblad.

 

,,Isla kon al die tijd onbelemmerd de norm van 80 µg/m3 overschrijden. De overheid had dit kunnen voorkomen, het gaat uiteindelijk om de gezondheid van mensen en de schade die er aan hun leven wordt toegebracht.”

 

De overheid schetst met wapengekletter het beeld dat Curaçao naar de verdoemenis gaat als de dwangsom verbeurd wordt verklaard, zo merkt George op.

 

,,Vijfenzeventig miljoen gulden is peanuts voor het Venezolaanse staatsoliebedrijf PdVSA dat volgens de laatste mij bekende cijfers in 2013 een omzet van 144 miljard dollar had. Het bedrijf heeft voor 2015 meer dan 3 miljard dollar opzijgezet voor rechtszaken. De Isla is een dochtermaatschappij van PdVSA, al het geld dat zij hier verdienen, gaat naar Venezuela, het economisch belang van de raffinaderij is relatief”, aldus George.

 

Het gaat de stichting die beslag liet leggen, in tegenstelling tot wat er beweerd wordt, niet om het geld, zo legde George uit.

 

,,Het gaat om de mensenrechten, de schade aan de gezondheid van mensen. De vakbonden Apri en de PWFC die nu protesteren hebben geen protestacties gevoerd toen kinderen van school gestuurd werden om dat het daar verstikkend voor hen was. Op zulke momenten zien wij die bonden niet. Zij zeggen nu dat de sluiting van de raffinaderij een verwoestende uitwerking heeft, maar als het om de gezondheid van kinderen gaat houden zij zich stil.”

 

De publieke opinie wordt deze dagen bespeeld, zo merkt George op. Zo wordt er gezegd dat de eisers zich met geld van de dwangsom willen verrijken als het uitgekeerd zou worden.

 

,,Iedereen weet dat bestuursleden van een stichting het geld niet voor privédoelen kunnen gebruiken.”

 

Bron: Antilliaans Dagblad