WILLEMSTAD – De vier personeelsleden die bij het Curaçaohuis/Kas di Kòrsou (KdK) waren aangenomen door Gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels zonder overleg met de ministerraad, zijn inmiddels allemaal weg.

 

Dat zei Statenvoorzitter Mike Franco zaterdag in het radioprogramma Wat een Week! op Paradise FM.

 

,,Je ziet dat er vooruitgang is geboekt na het Soab-rapport over het Curaçaohuis”, aldus Franco die samen met minister Etienne van der Horst van Bestuur, Planning en Dienstverlening (BPD) te gast was in het radioprogramma. De omstreden personeelsleden waren de dochter van Wiels, de zoon van partijgenoot Elmer Wilsoe en twee kennissen: Gilanne Pieternelle, Andrew Wilsoe, Mylene Gerard en Jassir de Windt.

 

Van der Horst liet wel weten dat de samenwerking tussen zijn ministerie en het Curaçaohuis nog altijd moeizaam is.,,Heel moeizaam. De samenwerking is nu niet zoals het moet zijn, dat moet veel beter kunnen.”

 

Toch is er enige verbetering opgetreden nu secretarisgeneraal Stella van Rijn van het ministerie van Algemene Zaken als tussenpersoon fungeert, aldus Van der Horst.

 

,,Ik wil geen rechtstreeks contact meer met het Curaçaohuis, ik wil het per se zo houden dat alles via de secretaris-generaal loopt want het gaat nu goed zo. Voorheen hadden we als ministerie van BPD geen goed zicht op wie er bij het Curaçaohuis werkten, welke dienstverbanden er waren.”

 

Voorafgaand aan de vergadering over de Gevolmachtigde minister begin deze maand heeft de fractie van PAIS zich gebogen over zowel het rapport van Soab en dat van de ombudsman dat recentelijk verscheen. Daaruit is de motie ontstaan die stelt dat premier Ivar Asjes binnen twee maanden terug moet naar de Staten om een actieplan te presenteren over hoe hij de aanbevelingen uit deze twee rapporten alsnog gaat uitvoeren. Van der Horst:

 

,,Hij heeft twee opties: óf doorgaan met Wiels en er op toezien dat de verbeteringen er komen, óf ervoor kiezen haar te vervangen en de zekerheid hebben dat er dingen zullen veranderen. Je ziet elke keer weer dingen naar voren komen, dat is de reden dat mensen er moe van worden. Maar ik denk dat Pueblo Soberano het signaal heel duidelijk heeft gekregen. Ze hebben ook meegestemd met de motie, want ook PS heeft gezien dat het zo niet langer door kan gaan.”

 

Toch gaat het publieke debat vooral over de motie waar PAIS tegen heeft gestemd. Er is veel onbegrip hiervoor, erkent ook Franco.

 

,,We accepteren de kritiek, maar vanwege het gemis van de realiteit vormen mensen een verkeerd beeld. En dat beeld wordt gevoed door de oppositie, die zijn erbij gebaat die perceptie in stand te houden. Er was geen motie van wantrouwen tegen Marvelyne Wiels.

 

En was die er wel, dan was hij niet uitvoerbaar want Wiels is geen minister. Je zou een motie van wantrouwen tegen Asjes moeten indienen als je het gedrag van Wiels wilt afkeuren.”

 

Een dag voor de vergadering gingen er geruchten rond dat PS samen met een oppositiepartij een motie van wantrouwen zou indienen tegen de minister-president, zegt Franco.

 

,,Niet vanwege Marvelyne, maar vanwege zijn positie binnen de partij. Het is geen geheim dat die partij een week daarvoor grote problemen had over het voorzitterschap van de partij zelf.”

 

Die motie kwam er niet, maar de PAIS-fractie kreeg tijdens de vergadering over de Gevolmachtigde minister wel een motie onder ogen van de oppositie waarin de premier verzocht werd om de persoon Wiels te vervangen. Franco:

 

,,Heel sympathiek, dat zouden wij van PAIS ook graag zien. Maar als je als uitvoerder zo’n motie mee ondertekent ben je er ook verantwoordelijk voor. We hebben het aan twee juristen voorgelegd tijdens de vergadering en die gaven direct aan dat de motie niet uitvoerbaar was. Als je hem dan toch zou ondertekenen doe je mee aan de perceptie, heb je een grote mond in de media, maar krijg je uiteindelijk toch weer de verwijten dat je anders had moeten handelen als later blijkt dat hij niet uitvoerbaar is.”

 

Uiteindelijk bleek PAIS de gebeten hond toen de partij tegenstemde op de motie van de oppositie. In een partijraadbijeenkomst heeft de fractie aan de achterban geprobeerd uit te leggen waarom voor de andere motie is gekozen, die waarin Asjes twee maanden krijgt om met een actieplan te komen. Franco:

 

,,Wij hebben onze actie ondernomen. Misschien had je na het Soab-rapport al een deadline moeten stellen. Daar leer je van, vandaar dat er nu wel een deadline is gesteld.”

 

Volgens Van der Horst is het belangrijk de kritiek die er op de partij was te analyseren. ,,Een mens is emotioneel en er waren emotionele reacties, maar je moet uitzoeken waarom die mensen emotioneel reageren. Heeft het met dit afgebakende geval te maken of heeft het met meer zaken te maken? Vaak is dit de druppel die de emmer doet overlopen. Wij als bestuur moeten dit signaal oppakken.”

 

Bron: Antilliaans Dagblad