THE NETHERLANDS - Zeven schorsingen kreeg advocaat David Moszkowicz de afgelopen zeven jaar opgelegd, vaak wegens gebrekkige financiële afwikkeling en documentatie.

 

Totdat in januari afgelopen jaar schrapping van het tableau volgde, wegens wel heel tegenstrijdige belangen.

 

Moszkowicz ging in hoger beroep bij het Hof van Discipline, waar afgelopen vrijdag naast het pijnlijke tuchtrechtelijk verleden van deze Moszkowicz vooral vergeetachtigheid opviel.

 

In een moordzaak stond David Moszkowicz zowel de verdachte als de nabestaanden van het slachtoffer bij. Dat was voor de Raad van Discipline in ’s-Hertogenbosch reden genoeg om hem begin dit jaar van het tableau te schrappen. Moszkowicz ging in hoger beroep; afgelopen vrijdag vormde die werkwijze bij het Hof van Discipline de ernstigste van de drie zaken tegen hem die werden behandeld. 

 

Moszkowicz zit er wat klein en stilletjes bij, naast zijn raadsman Cees Korvinus. Beiden maken gaandeweg duidelijk dat Moszkowicz zich ‘natuurlijk meteen had teruggetrokken’ als advocaat van de nabestaanden toen hij zelf de belangenverstrengeling ontdekte. Maar waarom had dit liefst ruim vier maanden geduurd?

 

De voorzitter van het Hof, Tjeerd Zuidema, besteedt veel tijd aan het achterhalen van de antwoorden op die vraag. In die vier maanden was Moszkowicz namelijk ook nog gebeld door een vrouw van Slachofferhulp. Zij vertelde hem dat bij het OM berichten waren binnengekomen dat er in aanloop naar het strafproces sprake was van belangenverstrengeling. Hij had er niets mee gedaan, omdat hij het dossier van de (Somalische) nabestaanden per ongeluk op een voornaam had gezet, en niet op de familienaam die Slachtofferhulp noemde.  Zodat hij de link niet kón leggen.

 

Wat was er bij het intakegesprek dan eigenlijk uitgewisseld, wil de tuchtrechter weten. De nabestaanden zeiden dat ze zeker de achternaam van de verdachte hadden genoemd, evenals de plaats van het delict (een moord in Zwolle). En ze hadden ook paspoorten getoond. Maar Moszkowicz herinnert zich slechts de voornaam – wel dezelfde als die van de verdachte die hij bijstond – en hij kreeg na het gesprek maar geen overige documenten toegestuurd. Zodat hij zich weliswaar een voorschot liet betalen, maar verder niets kon doen.

 

Zelfs over de vraag of de zus van het slachtoffer bij het intakegesprek aanwezig was en op welke datum dit gesprek had plaatsgevonden en in welke taal, lopen de lezingen van Moszkowicz en de nabestaanden uiteen. Een dossier dat deze vragen had kunnen ophelderen, blijkt er niet te zijn.

 

Korvinus geeft namens Moszkowicz toe dat er een en ander was misgegaan, maar een schrapping zou een te zware maatregel zijn. Hij maakt een vergelijking met de enkele waarschuwing voor advocaat Wladimiroff, die voormalig topambtenaar Joris Demmink als cliënt had aangenomen terwijl hij eerder de belangen verdedigde van de tot levenslang veroordeelde Hüseyin Baybasin, die in 2007 aangifte deed tegen Demmink. “David Moszkowicz is een bescheiden, beminnelijke man en een zorgvuldig advocaat. Hij verdient eenzelfde behandeling als Wladimiroff,” aldus Korvinus.

 

In de tweede zaak wordt Moszkowicz verweten dat hij voor een betaling van 12.000 euro geen kwitantie had gegeven en dat hij anders dan mondeling besproken met de cliënt ook nog een toevoeging aangevraagd (en deels gekregen).

 

Veel vergeten, en toch weinig schriftelijk vastleggen, al was het maar om te voldoen aan de gedragsregels, dat lijkt in deze tuchtrechtzaken het patroon te zijn bij David Moszkowicz. Zo was in de derde zaak zijn kantoorgenoot vergeten hoger beroep in te stellen tegen een veroordeling wegens witwassen. Zodat de klager bij een verkeerscontrole toevallig te horen kreeg dat hij onherroepelijk nog acht maanden ‘staatsvakantie’ tegoed had. De welbespraakte ex-cliënt vat het samen voor het hof: “Allerlei fouten gebeuren misschien slechts eenmalig in de praktijk van meneer Moszkowicz. Maar daar zijn wel heel veel mensen de dupe van.”

 

De voormalig cliënt wil er verder niets van weten dat zijn familienaam David parten zou hebben gespeeld bij eerdere tuchtrechtelijke veroordelingen, zoals Korvinus opperde, nu diens broers Bram en Robert zijn geschrapt. Door Brams schrapping kreeg David het gevoel ‘dat hij in een draaimolen was terechtgekomen’, omdat hij allerlei extra zaken moest afwikkelen terwijl hij de laatste anderhalf jaar geen enkel contact meer met Bram had gehad. Dat heeft er volgens de klager helemaal niets mee te maken. Het gaat erom dat deze Moszkowicz voortdurend van álles vergat. “Niet zijn naam maar zijn leeftijd speelt David Moszkowicz parten.”

 

Aan het slot van de zitting somt de voorzitter van het Hof de schorsingen van de afgelopen zeven jaar nog eens op. Gemiddeld één per jaar, nog buiten deze drie nieuwe zaken. “Hoe moeten we dan uw beloftes van beterschap zien?” David Moszkowicz antwoordt timide: “Ik heb de afgelopen 35 jaar mijn best gedaan om mijn werk goed te doen. Maar die feiten hebben zich inderdaad voorgedaan."

 

Bron: Advocatie