WILLEMSTAD – Premier Ivar Asjes (PS) heeft inzake het ambtshalve onderzoek van de ombudsman naar het niet-integer handelen van Asjes’ partijgenoot Gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels ‘in strijd met’ de wet gehandeld.

 

De regeringsleider heeft namelijk, ‘in vereniging met Wiels’, geweigerd te voldoen aan het verzoek van ombudsman Alba Martijn om haar de gevraagde documenten inzake Wiels optreden af te geven. Tijdens het kort geding afgelopen week van Wiels tegen de ombudsman, kwam diverse keren naar voren dat Asjes in zijn hoedanigheid van minister van Algemene Zaken ‘documenten heeft achtergehouden’ voor de ombudsman. Vrijdag is er vonnis.

 

In zijn pleidooi namens de ombudsman van Curaçao wees advocaat Michael Bonapart, sprekend over Asjes, op diens ‘juridisch onjuiste en ontwijkende standpunt, met als klaarblijkelijk doel om de ‘Gevmin’ uit de wind te houden’.

 

De premier had in antwoord op het verzoek van de ombudsman geschermd met verwijzing naar de Landsverordening bescherming persoonsgegevens (privacywet); het door hem verstrekken van de gevraagd informatie aan de ombudsman, zou volgens Asjes een verdere schending van de persoonlijke levenssfeer van Wiels met zich meebrengen.

 

Asjes’ weigering is echter in strijd met de Landsverordening ombudsman. Volgens advocaat Bonapart beperkt de privacywet niet de bevoegdheden die in de ombudsmanwet zijn neergelegd.

 

,,Het saillante bij de weigering van de afgifte van de klaarblijkelijk niet conveniërende documenten benadrukt ook weer de door de informanten aan de ombudsman gemelde ervaringen en hun waarnemingen dat de minister van Algemene Zaken alleszins bereid is om de grenzen te verleggen bij het beschermen van de Gevmin.”

 

Ook Wiels heeft in haar functie van Gevmin – alhoewel de wet haar daartoe verplicht – volgens de ombudsman herhaaldelijk geen gevolg gegeven aan de van haar verlangde afgifte van documenten. En als Gevmin heeft zij haar verplichtingen jegens de ombudsman verzaakt en heeft zij – ‘ook verifieerbaar’ – onjuist dan wel onvolledig of zelfs misleidend geantwoord op de haar door de ombudsman gestelde vragen.

 

Maar ondanks ‘het achterhouden van stukken’ door Wiels en Asjes en ondanks ‘de tegenwerking van beide functionarissen’ heeft ombudsman de documenten toch nog ‘via andere kanalen’ achterhaald.

 

En met ‘de voor handen gekomen documenten’ is het voor de ombudsman ‘alleszins mogelijk geworden’ de Nota van Voorlopige Bevindingen op te stellen én nu ook definitief te maken.

 

,,Het rapport is gereed om aan de Staten te worden overhandigd.”

 

‘INFORMANTEN VREZEN VOOR REPRESAILLES’

In het kader van haar onderzoek heeft ombudsman Alba Martijn van Curaçao op het kantoor van de Nationale ombudsman in Nederland met door laatstgenoemde beschikbaar gestelde juristen tien informanten gehoord, die echter absoluut niet willen dat hun identiteit wordt prijsgegeven.

 

Overigens zijn de anonieme getuigenverklaringen controleerbaar en vinden zij telkens steun in documenten, dan wel de feiten en de omstandigheden. Aldus het pleidooi van de advocaat van de ombudsman.

 

,,De informanten zijn bevreesd voor represailles vanwege de Gevmin, terwijl bij hen ook de vaste overtuiging leeft dat zij geen bescherming van de minister van Algemene Zaken hoeven te verwachten, aangezien die minister Wiels steeds beschermt. De informanten menen en concluderen dat de minister van Algemene Zaken de misslagen van de Gevmin, om politieke redenen, steeds weer afdekt vanwege bestaande politieke verbanden en verhoudingen.”

 

Voor de informanten geldt dat zij bij herhaling hebben ervaren hoe Gevmin Wiels omgaat met medewerkers en derden die haar onwelgevallig zijn; en voor hen staat vast dat Wiels ‘onaantastbaar’ is nu zelfs op bevindingen in het rapport van de Stichting Overheidsaccountantsbureau (SOAB) van oktober 2014 – die aantonen dat de Gevmin de comptabiliteitsvoorschriften herhaaldelijk heeft geschonden – geen gevolgen hebben gehad voor de Gevmin.

 

,,De minister van Algemene Zaken heeft zelfs publiekelijk verklaard dat de Gevmin op haar post zal blijven.”

 

In de rechtszaak komt Wiels niet op als Gevmin, maar als privé persoon. Dat zij als privé persoon zou worden benadeeld, nu zij in haar functie van Gevmin voorwerp van onderzoek is, zal Wiels moeten substantiëren, meent advocaat Bonapart van de ombudsman.

 

,,Het feit dat de minister van Algemene Zaken en de Gevmin zekere documenten voor de ombudsman hebben achtergehouden kan ook bezwaarlijk door Wiels als argument worden gebruikt om nu met droge ogen te gaan beweren dat zij daardoor in haar recht is beknot.”

 

Omgekeerd eiste de Gevmin alle bescheiden, waarop de ombudsman zich baseert. De vindplaatsen zijn echter aan Wiels en haar advocaat Arjen van Rijn doorgegeven en de overige documenten zijn/waren al aanwezig in het dossier van de Gevmin zelf.

 

,,Wiels kan, nadat zij er niet in is geslaagd om de verlangde stukken uit handen van de ombudsman te houden, nu niet in kort geding proberen haar positie te beschermen met de stelling dat haar rechten zouden zijn geschaad, doordat zekere stukken niet aan haar zijn overgelegd. Men kan toch niet op het eigen falen een beroep doen om schending van rechten te betogen?”

 

Raadsman Bonapart betoogde namens de ombudsman dat Wiels ‘ook niet het eigen falen bij de verstrekking van bij haar gevorderde documenten kan aanwenden om het definitief worden van het rapport zoveel en zolang mogelijk tegen te houden’.

 

,,Evenmin kan Wiels reputatieschade aanvoeren”, meent de gemachtigde van de ombudsman.

 

,,Volgens vaste jurisprudentie kunnen politici en bestuurders een groter incasseringsvermogen hebben wanneer kritiek op hen wordt geuit.”

 

Marvelyne Wiels probeert met het kort geding slechts ‘om een haar onwelgevallig ombudsmanrapport en de daarin verwerkte documenten – die naar het zich laat aanzien haar nietinteger handelen openbaren – tegen te houden en het uitbrengen van het eindrapport op alle manieren te obstrueren’.

 

Bron: Antilliaans Dagblad