WILLEMSTAD – Marvelyne Wiels, voor Pueblo Soberano Gevolmachtigde minister van Curaçao in Den Haag, heeft ‘absoluut niets te verbergen’. Aldus haar advocaten Arjen van Rijn uit Nederland – tevens hoogleraar staatsrecht aan de University of Curaçao (UoC) – en Salina Helder van Curaçao.

 

Wel hebben ze grote kritiek op de wijze waarop ombudsman Alba Martijn in haar onderzoek naar de integriteit van Wiels te werk is gegaan.

 

Dat meldt het Antilliaans Dagblad.

 

Eind vorige week diende de zaak die Wiels tegen de ombudsman heeft aangespannen. Komende vrijdag doet het gerecht uitspraak. Zo was en is er, volgens de raadslieden, niets aan de hand met het veel besproken curriculum vitae (cv) van Wiels. Hier ‘heeft de politiek al een streep onder getrokken’, stellen de raadslieden in hun pleidooi.

 

,,En terecht, want het cv van eisers klopte. Het behoort niet tot de taak van de ombudsman om deze discussie thans nog eens dunnetjes over te doen.”

 

Dat geldt wat betreft de advocaten van de Gevmin ook voor de integriteitsscreening.

 

,,Blijkens de Nota van Bevindingen blijkt voor de ombudsman evenmin relevant te zijn dat de Gevolmachtigde minister vóór aantreden, op dezelfde voet als de andere kandidaat-ministers, een volledige integriteitsscreening heeft ondergaan, die binnen het Koninkrijk tot de zwaarste in haar soort mag worden gerekend.

 

De minister-president (Ivar Asjes, red.) heeft daarover na het aantreden van het kabinet verantwoording afgelegd aan de Staten. De Landsverordening integriteitsbescherming ministers voorziet bovendien in een nascreening van alle ministers na hun ambtsperiode. Desondanks meent de ombudsman de gevolgde procedure nog eens te moeten onderzoeken.”

 

Hetzelfde geldt dus voor de voorlopige bevindingen van de ombudsman met betrekking tot het cv van Wiels. Van Rijn en Helder zeggen namens cliënt Wiels dat ‘het goed is dat de ombudsman er is’.

 

,,Het instituut ombudsman vormt een waardevol onderdeel van de rechtstaat, zoals Curaçao hieraan vorm heeft gegeven. Laten we het instituut ombudsman koesteren.”

 

Maar juist daarom is het ook van het allergrootste belang dat het instituut ombudsman ‘handelt en functioneert naar de maatstaven die wij met ons allen voor het functioneren van de democratische rechtsstaat en van de overheid hebben gedefinieerd’. In hun pleidooi voor het gerecht:

 

,,De ombudsman is niet boven de overheid verheven, maar maakt daar, net als álle tot de overheid behorende machten en gezagen, integraal onderdeel van uit. De ombudsman moet zich net als ieder ander aan wet en recht houden. De omstandigheid dat de ombudsman in dit geheel een onafhankelijke positie inneemt maakt dat niet anders. Juist bij onafhankelijke instanties is het van belang dat de procedure die tot een eindoordeel voert met adequate waarborgen omkleed is en zuiver verloopt.”

 

GEVMIN ‘NU AL SCHULDIG’

Een oordeel van de ombudsman is weliswaar geen rechterlijke uitspraak, maar heeft vaak een enorme maatschappelijke en persoonlijke impact, die volgens de advocaten van Wiels Van Rijn en Helder ‘misschien nog wel verder gaat dan een rechterlijk oordeel’.

 

,,Conclusies van de ombudsman kunnen heel gemakkelijk tot een publieke veroordeling voeren. Dat blijkt nu al. Zelfs vóórdat de ombudsman heeft gesproken lijkt iedereen al te weten hoe het precies zit. Voor hen is eiseres (Wiels) nu al ‘schuldig’. Voor hen lijkt nu al vast te staan dat ze ‘financiële malversaties’ heeft gepleegd en personeel onheus zou behandelen.”

 

Dat alles geeft volgens de Gevmin eens te meer aan dat de ombudsman, met name gezien het gewicht dat normaliter toegekend wordt aan de oordelen van de ombudsman, ‘uiterst behoedzaam’ behoort te handelen, en alleen oordelen voor haar rekening behoort te nemen die berusten op grondig onderzoek, overtuigende verificatie, volledige ‘fairness’ en zorgvuldigheid. Dat is waar Wiels in het kort geding voor opkomt.

 

,,Zij wil dat de waarheid wordt vastgesteld, hetgeen betekent dat beweringen maximaal moeten worden onderzocht en geverifieerd. Geen ‘naming and shaming’ door wie dan ook, maar constateringen die robuust zijn en kloppen.”

 

Daartoe behoort naar de mening van de advocaten ‘dat verklaringen van informanten van wie de identiteit niet wordt bekendgemaakt in beginsel uit den boze zijn’.

 

,,Op beweringen die uit een zwart gat komen, kan je niet naar behoren reageren. Daar kan je je niet behoorlijk tegen verweren. Omdat je ze niet kunt plaatsen en de context niet kent.”

 

Bron: Antilliaans Dagblad