WILLEMSTAD — Slechts in bepaalde gevallen mag de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) weigeren om informatie aan de Algemene Rekenkamer Curaçao (ARC) te geven.

 

Dit kan slechts in gevallen waar de CBCS optreedt als toezichthouder op het bank- en kredietwezen. Dit stelt de Raad van Advies (RvA) in een advies aan Statenvoorzitter Marcolino ‘Mike’ Franco (Pais).

 

Dit advies was door de Staten aangevraagd naar aanleiding van een bijeenkomst van de Centrale Commissie van de Staten van eerder dit jaar waarin een rapport van de ARC over de Centrale Bank aan bod moest komen. Over deze vergadering in februari van dit jaar was veel te doen. Tijdens het debat deed de ARC haar beklag over de opstelling van de CBCS tijdens het onderzoek. Veel informatie en bestanden konden niet worden ingezien, omdat de Centrale Bank vasthield aan de geheimhoudingsplicht. Ook werden afspraken omtrent inzage van niet-geheime documenten niet nagekomen, terwijl ook een afspraak voor het onderhoud met de externe accountant door de CBCS-leiding werd afgezegd.

 

De geheimhoudingsplicht waar de CBCS zich op baseerde is echter volgens de RvA alleen van toepassing wanneer een beroep om informatie wordt gedaan op de CBCS als toezichthouder op het bank- en kredietwezen. De RvA verwijst in dit verband naar artikel 40 van de Landsverordening Toezicht Bank en Kredietwezen (LTBK), die stelt dat ‘gegevens en inlichtingen over afzonderlijke ondernemingen en instellingen, die zijn verkregen op grond van de LTBK, geheim zijn’, niettegenstaande enige andere wettelijke regeling hieromtrent.

 

Voor wat betreft de CBCS in de rol van toezichthouder op verzekeringsbedrijven of de CBCS in de hoedanigheid van centrale bank, is de CBCS verplicht informatie te verstrekken aan de Rekenkamer na een vordering daartoe, geeft de RvA aan in haar advies.

 

De RvA spreekt zich in een ander advies uit over de handelwijze van Franco met betrekking tot dezelfde vergadering van februari dit jaar. De bewuste vergadering was aangevraagd door de Statenfracties van MFK en MAN. Zij verzochten om een vergadering over het rapport van de ARC over de Centrale Bank en vroegen Franco om de Curaçaose leden van de RvC van de CBCS en de vertegenwoordigers van de ARC voor deze bijeenkomst uit te nodigen. Franco koos ervoor om de fungerende leden van de RvC van de CBCS uit te nodigen, omdat de Curaçaose leden van de RvC niet meer als zodanig functioneren, sinds zij het vertrouwen in CBCS-directeur Emsley Tromp hadden opgezegd. De fungerende, Sintmaartense, leden van de RvC gaven aan niet naar de vergadering toe te zullen komen, omdat zij van mening waren dat het de minister van Financiën is die verantwoording dient af te leggen aan de Staten.

 

In haar advies stelde de RvA dat Franco de Curaçaose leden van de RvC had moeten uitnodigen. Bij een meerhoofdig orgaan, zoals de RvC van de CBCS, gaat men uit van collegiale besluitvorming als regel. De Staten kunnen, in het kader van hun Reglement van Orde, zowel personen als instellingen uitnodigen tot het verstrekken van nadere inlichtingen in een Centrale Commissie-vergadering. Wanneer de Staten echter individuele personen uitnodigen, die deel uitmaken van zo’n meerhoofdig orgaan, kunnen deze personen, zonder mandaat van dat orgaan – in dit geval de RvC van CBCS – de zienswijze van het orgaan (lees: RvC) niet verkondigen. Volgens het advies hadden de individuele commissarissen dus wel uitgenodigd kunnen worden, maar het is voor rekening en risico van deze individuele commissarissen om op de uitnodiging in te gaan en informatie te verschaffen aan de Centrale Commissie.

 

Amigoe