WILLEMSTAD — De regering is het niet eens met de strekking van de Sociaal Economische Raad (SER) dat het onderscheid dat in de basisverzekering ziektekosten (bvz) wordt gemaakt tussen verschillende verzekeringsgerechtigden, tegen wetgeving en internationale verdragen op het gebied van non-discriminatie zouden zijn.

 

Dit staat vermeld in de Memorie van Toelichting (MvT) bij de reparatiewetgeving op de bvz die eerder deze week door de regering naar de Staten is verstuurd.

 

In de bvz wordt een onderscheid gemaakt tussen premies die de werkenden en gepensioneerden moeten betalen. Zo betalen werkenden een premie van 4 procent – verhoogd van 3 procent– terwijl gepensioneerden, conform het voorstel dat nu op tafel ligt, een premie van 6,5 procent moeten gaan betalen. Op dit moment is dat 10 procent. Terwijl door werknemers en zelfstandigen een premie van 13 procent betaald moet worden. Dat was oorspronkelijk 12 procent. Naar de mening van de SER is het moeilijk uit te leggen waarom er verschillen zijn in premiehoogte en aanspraken tussen de verzekerden en waarom de regering heeft gekozen voor een verbrokkeling van het systeem.

 

In de MvT geeft de regering aan dat zij bij de bvz heeft gekozen voor het uitgangspunt dat eenieder recht heeft op gezondheidszorg en toegang tot de zorg moet krijgen. “Het financiële aspect heeft echter ervoor gezorgd dat dit op dit moment niet betaalbaar is voor de gehele verzekerdenpopulatie. Reden waarom de regering heeft gekozen om het verstrekkingenpakket aan te vullen voor ten minste de groep van de meest zwakkeren in de gemeenschap.”

 

De regering volhardt dat zowel uit literatuur als jurisprudentie blijkt dat geen sprake is van een ongerechtvaardigd onderscheid of discriminatie wanneer ‘een legitiem doel wordt nagestreefd en het onderscheid een passend alsook proportioneel middel is om dat doel te bereiken’.

 

De regering is van mening dat het door de SER bedoelde onderscheid een objectieve en redelijke rechtvaardigingsgrond heeft, namelijk het beperkt financieel kader waarbinnen de basisverzekering moet worden uitgevoerd en het doeI van de regering om de solvabiliteit van het fonds te waarborgen ten behoeve van het algemeen belang. Bovendien is dit onderscheid van tijdelijke aard, geeft de regering aan in de MvT.

 

“De door de SER bedoelde wetten en verdragen geven slechts aan dat de overheden aan minimumeisen moeten voldoen om bij te dragen aan een menswaardig bestaan van de bevolking. De regering heeft in dezen mogelijk gemaakt dat men toegang krijgt tot de meest noodzakelijke medische zorg (basiszorg). Optische kunstmiddelen en tandheelkundige zorg behoren in principe niet tot noodzakelijke zorg maar tot gewenste zorg”, wordt in de MvT aangegeven.

 

De regering wijst in de MvT in dit verband erop dat verzekerden tot achttien jaar gehele tandheelkundige zorg krijgen in het kader van preventie. Dit maakt deel uit van het bewustwordingsproces. Men begint met het bewustwordingsproces op jonge leeftijd zodat dit in de toekomst voor een betere tandheelkundige gezondheid zal zorgen en tot minder gezondheidsproblemen zal leiden als gevolg van een slechte mondzorg.

 

In de MvT ontkent de regering dat er sprake is van willekeur bij de bepaling wie wel of niet voor brillen en tandheelkundige zorg in aanmerking komt. Er is gehandeld met het oog om de economisch zwakkeren in de samenleving te beschermen, aldus de regering. “Voor wat betreft de verschillen in premiehoogte is inderdaad gekozen om onderscheid te maken naar inkomen uitgaande van het solidariteitsprincipe. Naar de mening van de regering is dit geenszins een ongerechtvaardigd onderscheid.”

 

Amigoe