'Nationale discussie over corrigerende tik is nodig'

May 17, 2012 2:25 PM

“Een nationale discussie over d corrigerende tik is nodig op Curaçao”, vindt advocaat Nelson Navarro. Hij heeft met succes de Stichting Montaña verdedigd in hoger beroep, tegen een werkneemster die werd ontslagen wegens het slaan van een kind in crèche Mi Amiguito.

Helaas, stelt Navarro, staat deze zaak niet op zichzelf. Het slaan van kinderen gebeurt dagelijks op Curaçao.

De crèche Mi Amiguito ligt in de wijk Montaña op Curaçao. Vorige week oordeelde het Gemeenschappelijk Hof van Justitie dat het bestuur van de Stichting Montaña, waaronder de crèche valt, het recht had een werkneemster te ontslaan vorig jaar, omdat zij een kind had geslagen.

Eerst herriep Het Gerecht in Eerste Aanleg het ontslag, omdat er slechts sprake was van een corrigerende tik met medeweten van de ouders. Maar het Hof zegt nu heel duidelijk: het slaan van kinderen wordt niet getolereerd.

Uniforme regels
Voorzitter Ruthline de Lannooy van de Stichting Motaña benadrukt dat de disciplinaire maatregelen van crèche Mi Amiguito heel duidelijk zijn. “Je mag niet slaan staat op nummer één. Als dat gebeurt dan is het ontslag op staande voet.” Alle gesubsidieerde crèches werken volgens het beleid van de Curaçaose regering en hebben regels opgesteld over de opvoeding van de kinderen. Maar er zijn nog vele andere crèches op het eiland. De Lannooy: “Ik hoop dat andere crèches het niet tolereren. Wat nu nodig is dat alle crèches uniforme regels krijgen. Daar werkt de regering ook naar toe met de minimumeisen voor voorschoolse educatie”.

Verdragen
Het vonnis van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie is gestoeld op de internationale verdragen, die ook geratificeerd zijn door Curaçao. Apart van de disciplinaire maatregelen van de crèche, heeft het hof dus ook rekening gehouden met het Verdrag van de Rechten van het Kind, het Europees Verdrag van de rechten van de mens én het Burgerlijk Wetboek van Curaçao. Navarro: “Het is uitdrukkelijk verboden om kinderen te slaan. Dat is internationaal erkend.”

Deze zaak heeft alles te maken met de eeuwenoude discussie over de corrigerende tik. Maar volgens Navarro is er geen enkel reden of argument om aan te voeren, waarom een corrigerende tik wél geoorloofd is. “Het is van belang dat er nationaal hierover wordt gediscussieerd. Zeker in onze cultuur waarbij het slaan van kinderen om opgevoed te worden, helemaal ingeworteld is.”

Klappen heel gewoon
Advocaat Nelson Navarro heeft gelijk, wanneer hij stelt dat het slaan van kinderen ingeworteld is in de cultuur. Bij de peiling van de meningen op straat zegt slechts twee van de vijf volwassenen dat ze tegen het slaan van kinderen zijn. Maar méér dan de helft is voorstander van het geven van een corrigerende tik. “Een klap, een corrigerende tik, mag van mij”, zegt een mevrouw zelfverzekerd. “Het doet niets aan het kind, je corrigeert hem gewoon. Dat is geen mishandeling.”

Een oudere mevrouw mijmert over de opvoeding van vroeger. “Ik deed het ook bij mijn kinderen. Vroeger was het heel gewoon. Ik weet van de verdragen, maar kinderen zijn nu ongehoorzaam en soms heel brutaal.” Ook zij stelt dat het klappen van kinderen geen mishandeling is.

Ook de mannen geven aan dat het klappen van kinderen ‘erbij hoort’. “Soms is het nodig, als zij niet luisteren. Ze moeten respect tonen.” Een oudere man is wel tegen het slaan. “Voor mij is het helemaal verboden. Het slaan mag niet, zelfs geen corrigerende tik. Ik geef hen straf. Ze mogen dan iets wat ze graag willen, niet doen.” Hij vindt dat het goed is als er een nationale discussie komt over het onderwerp. “Want het gebeurt dagelijks hier. Ik ben er fel tegen.” 

(RNW)