LONDEN - Advocaat Daniel van Binsbergen richtte De ‘Uber van de juridische wereld’ op in de City , en wil nu ook in Nederland zaken doen. Alleen laat het strikte provisieverbod hier niet toe om online klanten en advocaten te matchen.

 

Het is een opvallend gezicht. De woonkamer van Daniel van Binsbergen, in de Londense start-up-wijk Shoreditch, zit vol hardwerkende mensen. Het is het personeel van Lexoo, ook wel omschreven als het ‘Uber van de juridische wereld.’

 

De 32-jarige Van Binsbergen startte in juli 2014 met Lexoo. Dit bedrijf koppelt bedrijven met juridische vragen digitaal aan advocaten. Die advocaten moeten tegen elkaar opbieden met offertes om de klus binnen te halen, met als gevolg tarieven die soms 50% onder de markt liggen.

 

Inmiddels telt Lexoo negen medewerkers. En die werken dus in het, overigens riante, woonvertrek van de Nederlander en zijn verloofde. Van Binsbergen, die zelf in de City als fusie- en overnameadvocaat werkte voor De Brauw Blackstone Westbroek, ziet de vragende ogen van de journalist. ‘In dit gebouw mag je je bedrijf voeren, mits er ook minstens één persoon woont. Zo hebben we een kantoor op een goede locatie en woon ik ruimer dan anders zou kunnen in Londen.’

 

Van Binsbergen zette Lexoo op met zijn Nieuw-Zeelandse zakenpartner Chris O’Sullivan. Terwijl de laatste verantwoordelijk is voor de technische aspecten, vervult de Nederlander de commerciële rol binnen het bedrijf. Onder meer het London Co-Investment Fund, opgezet door oud-burgemeester Boris Johnson, is aandeelhouder.

 

Van Binsbergen heeft een duidelijk doel met Lexoo. ‘Ik wil dat een materieel deel van het financieel-juridische werk van bedrijven via ons platform gaat lopen.’ Hij kijkt nadrukkelijk ook over de Britse landsgrenzen heen. ‘Dat is inherent aan dit werk.’

 

Daarmee is direct een mogelijk obstakel genoemd. Lexoo krijgt van de gestrikte advocaten een provisie voor elke aangedragen klus, wat neerkomt op 10% tot 15% van de opdracht. Die constructie is alleen in het Verenigd Koninkrijk (afgezien van Schotland) en in Australië toegestaan.

 

Ook in Nederland kan Van Binsbergen dus niet aan de slag op de manier die hij zou willen. Nederlandse bedrijven die een Britse advocaat zoeken, vormen geen probleem. Maar voor bedrijven die een Nederlandse advocaat zoeken, moet hij inzetten op een alternatieve route om het provisieverbod te omzeilen. ‘We kunnen tegen bedrijven zeggen wat de advocaat kost en wat ze ons moeten betalen. Dan breng je de provisie dus rechtstreeks bij het bedrijf in rekening. Ideaal is dat niet, want je loopt het risico dat de cliënt dan buiten ons om de door ons geselecteerde advocaat benadert. De Nederlandse regels staan innovatie in de weg.’

 

In Schotland strikt Van Binsbergen advocaten met abonnementen. Die betalen een vaste vergoeding voor de kans dat ze worden geselecteerd voor opdrachten, met als keerzijde dat ze kunnen gaan piepen als het een maand stil blijft.

 

Lexoo hielp onder meer het Nederlandse bedrijf Italian Food Concepts en het aan de Londense startersbeurs AIM genoteerde Arcontech met juridische verzoeken. Het bedrijf heeft inmiddels een pool van ruim 225 advocaten. Deze komen veelal van grote kantoren in de City. Ze zijn voor zichzelf begonnen, omdat ze geen zin meer hebben in de uitputtende werkcultuur die hier heerst.

 

‘Onze advocaten hebben geen duur pand en werken vaak vanuit huis, waardoor ze goedkoper kunnen zijn’, zegt Van Binsbergen. ‘Maar waar vind je ze als cliënt? Normaal vertrouwt een advocaat op de reputatie van zijn kantoor. Wij moeten die rol overnemen.’

 

De gemiddelde leeftijd van de Lexoo-advocaten is 35 jaar, en ze hebben tien tot twaalf jaar werkervaring, zegt Van Binsbergen. De selectie kost hem veel tijd en kapitaal. ‘De advocaten moeten gescreend worden. We nemen uiteindelijk maar zo’n 20% van de aanmeldingen aan.’

 

Van Binsbergen ontregelt met Lexoo de markt die hij vanuit zijn eigen arbeidsverleden goed kent. Volgens hem is dat nodig ook. ‘Advocaten bij de grote kantoren in Londen rekenen belachelijke tarieven, van 350 pond tot wel 1100 pond per uur. Ze zijn niet gewend aan concurrentie en hebben geen prikkel om te innoveren.’

 

Het is niet alleen de hoogte van het uurtarief dat Van Binsbergen stoort aan de gangbare advocatuur, maar ook de onduidelijkheid over de eindfactuur. ‘Advocaten kunnen zeggen: dit gaat u tussen de 2000 en 5000 pond kosten. Dat kan bij ons niet: 90% van onze tarieven is vast. Wij selecteren binnen twee dagen de vier beste offertes en leggen die aan de cliënt voor. Die kiest daaruit.’

 

Het oorspronkelijke idee voor Lexoo was iets anders. Aanvankelijk wilde Van Binsbergen juridische vragen die leven bij multinationals, bijvoorbeeld over de implementatie van EU-wetten, gaan inventariseren en daar een advocaat bij zoeken. De bedrijven delen dan dus de kosten. ‘Er werd positief op gereageerd, maar de verwachte opbrengst werd te laag ingeschaald. Bedrijven blijken ook huiverig om samen met potentiële concurrenten op te trekken. Maar aan het idee van offertes met vaste bedragen heb ik vastgehouden.’

 

Lexoo haalde in twee financieringsrondes bij elkaar £ 1,11 mln op. Daarbij profiteerde het bedrijf van de fiscale regels die de Britten kennen – investeerders mogen 30% van de inleg tot £1 mln van hun inkomstenbelasting aftrekken – en het rijke aanbod aan durffinanciers en collega-ondernemers die bereid zijn een goed idee elders aan te prijzen.

 

‘Waarschijnlijk gaan we begin 2017 weer de markt op’, besluit Van Binsbergen. Hij beseft dat de groei van zijn bedrijf mogelijk het einde betekent van zijn huidige riante woning. Lachend: ‘Bij meer dan twaalf werknemers zal ik helaas ook weer een normaal appartement moeten betrekken.

 

Fd