WILLEMSTAD - Op 11 juni 2020 heeft het Gerecht in eerste aanleg van Curaçao beslist in de zaak over Plantage Vetter.

 

In de procedure, die tien jaar heeft geduurd en waarin 141 belanghebbenden zijn verschenen, ging het over de eigendom van de grond te Vetter (ruim 20 hectare). In de oude plantageregisters staat Vetter nog op naam van Maria Bicento, die leefde van 1807 tot 1872. Tot een verdeling van haar nalatenschap is het nooit gekomen, waardoor volgens de beschikking van het Gerecht aannemelijk is dat inmiddels vele honderden personen gerechtigd zijn in Vetter. Het Gerecht heeft met toepassing van de wettelijke regeling voor langdurig onverdeeld gebleven gemeenschappen (artikel 3:200a van het Burgerlijk Wetboek) een deel van Vetter toegewezen aan de overheid, met aanwijzing van personen aan wie na de ontwikkeling van het terrein bepaalde kavels moeten worden toegekend. Die personen kunnen dan kiezen of zij hun kavel in eigendom, erfpacht of huur zullen verkrijgen. Een ander deel van Vetter (22 kavels) heeft het Gerecht toegedeeld aan een door erfgenamen van een van de achterkleinkinderen van Maria Bicento opgerichte stichting. 

 

De wettelijke regeling van art. 3:200a e.v. Burgerlijk Wetboek is in 2007 in werking getreden.

 

Met die regeling is beoogd een oplossing te bieden voor het op Curaçao bekende probleem van oude onverdeelde boedels (tera di famia) die sedert generaties onverdeeld zijn gebleven. De wettelijke regeling biedt de mogelijkheid dat de rechter de grond of delen daarvan in eigendom toekent, behalve aan eventueel opgespoorde deelgenoten, aan de gebruikers van de grond, of, indien dat niet mogelijk is, aan het Land. In het laatste geval ontwikkelt het Land vervolgens de grond en geeft de grond daarna aan de gebruikers uit in eigendom, erfpacht of huur. Ook Plantage Vetter was lange tijd een onverdeelde boedel.

 

Lees de uitspraak hier