'Curaçaoënaars zwak in Nederlandse rechtszaal'

July 27, 2012 12:07 PM

NETHERLANDS - De 26-jarige Curaçaoënaar Wendel C. zit sinds vorig jaar in Nederland een celstraf uit van 9 jaar voor poging tot moord tijdens een vechtpartij in Terneuzen. Wendel zegt onschuldig te zijn.

Volgens zijn familie en zijn advocaat in het hoger beroep, is Wendel ‘het slachtoffer van een taalmisverstand, vooroordelen tegen Curaçaoënaars en een lakse pro-deo advocaat.’
 
Geld voor een advocaat heeft Wendel niet en de advocaten die hem door de staat worden toegewezen vertrouwt hij niet. “Die advocaten zien gewoon een Antilliaan die het wel zal hebben gedaan en waar ze snel even overheidsgeld mee kunnen cashen”, aldus de oom van Wendel. Daarom heeft Wendel voor zijn hoger beroep heil gezocht bij advocaat Ed Manders. "Die behandelt Curaçaose verdachten wel als volwaardige mensen", volgens Wendel's oom.
 
Het bureau van de Rotterdamse advocaat Manders adverteert als enige Nederlandse advocatenkantoor in Curaçaose kranten. De zaken die Manders aanneemt van mensen met een laag inkomen worden gefinancierd door de Nederlandse overheid. Volgens Manders stromen de aanvragen van Curaçaoënaars binnen. Vaak zijn het ouders van jonge Curaçaoënaars die in Nederland in aanraking zijn gekomen met justitie.
 
“Veel van die Curaçaoënaars beheersen de Nederlandse taal niet. Daardoor komen ze niet goed uit hun woorden in de rechtszaal of begrijpen ze zelfs sommige vragen niet”, vertelt Manders. “Vaak gaat een veroordeling daardoor veel te gemakkelijk.”
 
In het geval van Wendel was er volgens Manders ook sprake van een taalbarrière. “In een brief had Wendel in het Papiaments geschreven dat hij ‘niet had geschoten, maar wel klappen had uitgedeeld.’ De tolk interpreteerde ‘klappen’ als schieten, waardoor het leek dat Wendel in de brief toegaf te hebben geschoten”, legt Manders uit. “Wendel komt uit Boca Sami en hij praat een straattaal waarin woorden hele andere betekenissen kunnen hebben. Als je dan een tolk gebruikt die daar onbekend mee is, kun je een hele verdediging om zeep helpen.”
 
Behalve een taalbarrière krijgen veel Antillianen volgens Manders ook te maken met vooroordelen en zelfs discriminatie. “In Rotterdam heb je een politieteam, dat heet het 'Pagang'-team, dat zich specifiek bezighoudt met het opsporen van criminele Antillianen. Ik vind dat een zorgwekkende ontwikkeling omdat het mij niet eerlijk lijkt om een bevolkingsgroep puur op basis van etniciteit aan te pakken.”
 
Ook volgens de oom van Wendel hebben Antillianen een streepje achter op de rest in het Nederlands rechtssysteem. “Stel dat het een Nederlander was geweest dan hadden ze veel meer uit de kast gehaald om hem te verdedigen. Wendel is veroordeeld terwijl er nooit moeite is gedaan om goed met hem te communiceren, er geen wapen is gevonden en de getuigen in de zaak allemaal vijanden van hem waren. Zijn kleding is zelfs niet onderzocht op kruitsporen.”
 
De oom van Wendel wijt de verharding tegen Antillianen aan het steeds racistischere politieke klimaat in Nederland, maar ook aan de achterstand en onwetendheid waarmee veel Antillianen naar Nederland komen. Advocaat Manders ziet toekomst in het "beter voorbereiden van Curaçaoënaars en het bieden van betere perspectieven in eigen land."
 
De oom van Wendel is van plan terug naar Curaçao te gaan zodra alles achter de rug is en daar een politieke partij op te richten. “Wendel heeft tenminste iedere dag eten in de cel. Er zijn Curaçaose kinderen die elke dag zonder ontbijt naar school moeten; daar begint de achterstand.”

(RNW)