De poging tot moord vond plaats kort na 8 uur 's avonds op 22 februari 2012 op het moment dat hij schoten lostte op de woning van de moeder van zijn ex, de vrouw D.S. 

De verdachte was met aangeefster S. en hun minderjarige zoon van 7 jaar woonachtig in Nederland. Medio 2011 is S. naar Curaçao verhuisd met hun zoontje. De verdachte bleef in Nederland achter. Enige tijd later heeft S. aan de verdachte meegedeeld dat zij niet langer een liefdesrelatie met hem wilde hebben en dat zij hier op Curaçao haar leven wilde voortzetten. Volgens de verklaring van de verdachte is hij twee dagen na dat gesprek naar Curaçao gereisd om persoonlijk met zijn vriendin te spreken. Na enige tijd is hij teruggekeerd naar Nederland. Begin december 2011 is hij naar Curaçao teruggekeerd.

 

Bestudering van het dossier van de zaak leert volgens de Officier van Justitie (OvJ), dat de verdachte met minder goede bedoelingen naar Curaçao is gekomen. Kennelijk wilde hij S., wie hij “Zusje” noemt, dwingen tot voortzetting van de liefdesrelatie. Aanvankelijk wist hij niet waar S. woonachtig was. Op een gegeven moment is hij daar achter gekomen en vanaf dat moment heeft hij S. het leven zuur gemaakt. Hij heeft S. en haar nieuwe vriend F.W. niet alleen belaagd met ruim 715 sms’en en via de telefoon bedreigd, maar is zelfs zo ver gegaan om op S. en haar nieuwe vriend te schieten. De verdachte wilde niet accepteren dat er een einde was gekomen aan zijn relatie met S. en heeft, ondanks het feit dat hij genoeg bezinningsmomenten heeft gehad, de hem tenlastegelegde feiten gepleegd.

 

Wie van iemand houdt moet, hoe pijnlijk dat ook moge zijn, die ander laten gaan als die ander de liefdesrelatie niet wenst voort te zetten. Helaas zijn er op dit eiland teveel mensen (vooral mannen) die denken dat hun partner hun bezit is. Een persoon en iemands gevoelens kan je niet bezitten. Zolang er mensen zijn die dat niet begrijpen en hun ex-partner het leven zuur maken en/of vermoorden dienen deze mensen zwaar gestraft te worden. 

 

De Officier van Justitie was fel in haar requisitoir: “De feiten zijn zeer ernstige feiten. De verdachte mag blij zijn dat de vernieling en poging tot brandstichting niet ten laste zijn gelegd. Geweld en relationeel geweld in het bijzonder maken niet alleen inbreuk op de lichamelijke integriteit en gezondheid van de slachtoffers, maar de ervaring leert dat de slachtoffers hiervan meestal nog geruime tijd zowel lichamelijk als geestelijk hinder en klachten ondervinden als gevolg van gevoelens van schaamte, angst en onveiligheid. Slachtoffer S. was, overigens terecht, zo bang voor de verdachte dat zij zelfs in een shelter op een geheime lokatie moest onderduiken. Iemands leven raakt hierdoor helemaal ontregeld. Het is de verdachte bijzonder kwalijk te nemen dat hij bij het plegen van deze feiten geen rekening heeft gehouden met de gevolgen van zijn feiten voor anderen, met name zijn zoontje. Hij is een van de grootste slachtoffers van dit drama. “

 

De OvJ eiste tegen P. een gevangenisstraf van 4 jaar (48 maanden). De Rechter oordeelde conform de eis maar met een voorwaardelijke straf. Het Gerecht achtte poging tot moord met voorbedachte rade bewezen. Ook belaging, vernieling, bedreiging en vuurwapenbezit. Hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 48 maanden waarvan 12 maanden voorwaardelijk en een proeftijd van 3 jaar.