WILLEMSTAD - Een RA die volgens de Antilliaanse stichting Sona te weinig had gedaan om te voorkomen dat zijn rapport over kostendeclaraties in een rechtszaak zou worden gebruikt, treft geen blaam.

 

Dat oordeelt de Accountantskamer over een klacht die de stichting tegen de RA had ingediend.

 

De RA was ingeschakeld om een rapport te schrijven die inzicht moest geven in de (volgens Sona te hoge) kosten die bureau Berenschot bij Sona in rekening had gebracht voor het overnemen van beheerwerkzaamheden rondom de bouw van een nieuw ziekenhuis op Curaçao.

 

Sona beheerde de bouw van een nieuw ziekenhuis op Curaçao. Daartoe werd een beheersovereenkomst gesloten, waarin is vastgelegd welke taken de stichting op zich nam om het project uit te voeren. Het project werd gefinancierd uit publieke middelen. De stichting schakelde Berenschot in als uitvoeringsorganisatie bij de bouw van het ziekenhuis.

 

Problemen

Tijdens het project ontstaan er problemen tussen de diverse betrokken partijen. Er wordt een onafhankelijke evaluatiecommissie benoemd, die onder meer het financiële beheer van het project onderzoekt. Na een tussentijds evaluatierapport wordt de stichting ontheven van de taken die zagen op de inrichting van het ziekenhuis en de overgang van het personeel. De stichting verbreekt op haar beurt het contract met Berenschot, onder meer op grond van de manier waarop financiële verantwoording en kostendeclaratie plaatsvonden. Daarover wordt ook een rechtszaak gevoerd. Tijdens die zaak wordt een onafhankelijke accountant aangewezen die, in overleg met de eigen accountants van partijen, de verstrekking van gegevens over de door de uitvoeringsorganisatie gevoerde fysieke en digitale administratie van het project zal leiden en begeleiden.

 

Geen controleopdracht

De RA wordt daarvoor ingeschakeld en levert een ‘Rapport van feitelijke bevindingen inzake kostenoverzichten projectorganisatie’. Dat rapport wordt door Berenschot ingebracht in de lopende juridische procedure. Maar volgens Sona schiet dat rapport ernstig tekort, met name omdat daarin meermalen wordt verwezen naar de beheersovereenkomst die zou zijn opgezegd, terwijl dat niet het geval is. Bovendien zou de doelstelling zoals verwoord in het rapport niet aansluiten bij de opdracht. De advocaat van Sona sommeert de RA het rapport in te trekken. Die reageert door te stellen dat ‘een inhoudelijk-juridisch oordeel over de rechtmatigheid van de opgevoerde bedragen in de kostenoverzichten van [Berenschot]’ niet wordt gegeven. ‘Dit hebben wij het gerecht ook laten weten.’ De aanduiding beheersovereenkomst wordt via een erratum veranderd in ‘managementovereenkomst’. De RA schrijft verder over het rapport: ‘Het inderdaad zonder onze schriftelijke instemming in het geding gebrachte rapport betreft geen controle- of beoordelingsopdracht, maar een onderzoek naar de door [Berenschot] gevoerde administratie van het [project]; het rapport betreft, zoals gezegd, een rapport van feitelijke bevindingen omtrent kostenoverzichten; een inhoudelijk-juridisch oordeel over de rechtmatigheid van de opgevoerde bedragen in de kostenoverzichten wordt daarin niet gegeven.’ Bovendien is het rapport niet voor inbreng in een rechtsgeding geschreven en het is niet toegestaan om het rapport zonder schriftelijke toestemming te verspreiden, aldus de RA.

 

Geen passende maatregelen genomen

De stichting dient een tuchtklacht in. De RA heeft toegestaan dat zijn rapport zonder zijn toestemming in een gerechtelijke procedure is ingebracht en heeft nagelaten passende maatregelen te nemen en bovendien ontbeert het rapport een deugdelijke grondslag, aldus de klacht. ‘Betrokkene heeft met zijn rapport zekerheid verschaft terwijl hij stelt te hebben gewerkt volgens de Standaard 4400N van de Nadere voorschriften en controle- en overige standaarden.’

 

Tuchtrechter: wel adequaat gehandeld

De Accountantskamer verklaart de klacht ongegrond. ‘Het verwijt dat betrokkene heeft toegelaten dat zijn opdrachtgever het rapport zonder voorafgaande schriftelijke toestemming in die procedure heeft ingebracht, mist feitelijke grondslag. Voor zover aan betrokkene wordt verweten dat hij geen passende maatregelen heeft getroffen, nadat hij had geconstateerd dat het rapport was ingebracht in de procedure, is de Accountantskamer van oordeel dat betrokkene adequaat heeft gehandeld door zowel zijn opdrachtgever als het Gerecht in eerste aanleg te berichten op de wijze als hij dat heeft gedaan.’ De klacht over het missen van een deugdelijke grondslag volgt de tuchtrechter evenmin. ‘De Accountantskamer overweegt dat het herhaaldelijk onjuist aanhalen van de van belang zijnde overeenkomsten zeer slordig is. De onjuistheden raken echter niet aan de kern van de opdracht en zijn voor de inhoud van de rapportage in zoverre dan ook niet relevant.’ De RA heeft er contact over gehad met de direct belanghebbenden en heeft de rechter op de onjuiste aanduiding van de overeenkomsten gewezen.

 

Omschrijving in de kern gelijk

Het laatste klachtonderdeel is ook ongegrond, oordeelt de Accountantskamer. ‘Zowel in de opdrachtbevestiging als in het rapport zelf [is] uitdrukkelijk opgenomen dat hieraan geen zekerheid kan worden ontleend. Dat de omschrijving van de opdracht in de opdrachtbevestiging en in het rapport niet woordelijk hetzelfde is, acht de Accountantskamer niet bezwaarlijk, omdat de opdrachtbrief als bijlage bij het rapport is gevoegd. Daar komt bij dat de omschrijving in de kern gelijk is.’

 

De bouw van het nieuwe ziekenhuis, binnenkort geopend als Curaçao Medical Center, verliep niet zonder slag of stoot en kostte zo’n € 100 miljoen meer dan vooraf gepland. Ook Berenschot moest meer werk doen en diende daarom een gepeperde nota in bij Sona. Die moet het bureau € 450.000 betalen, oordeelde de rechter eerder al.

 

Uitspraak: 19-167 RA